۱۴۰۳ مرداد ۸, دوشنبه

درنگی در لاطائلات اجامر وطنی و اجنبی (۱۸)


 
اروین دیوید یالوم 
(متولد ۱۹۳۱)
روان‌پزشک اگزیستانسیالیست و نویسنده آمریکایی 
 
درنگی
از
میم حجری
 
به خود یادآوری کرد همه چیز در گذر است. 
همه‌ی زندگی و همه‌ی تجربیات مثل منظره‌ی پنجره‌ی قطارِ در حال عبور می‌گذرد و بازگشتی در کارش نیست.  
اروین_د_یالوم
 
۱
به خود یادآوری کرد همه چیز در گذر است. 

 
اگر همه چیز در گذر و گذرا باشد،
سنگی بر روی سنگی بند نمی شود
و
چیزی تشکیل نمی یابد.
 
 تغییر و تحول هر چیزی پس از رسیدن به حد عینی مربوطه،
مثلا آب پس از تغییر دمایش 
به محض رسیدن  به صفر درجه سانتیگراد و یا به ۱۰۰ درجه سانتیگراد،
تغییر گیفی می دهد و یخ و یا بخار (گاز) می شود.
تغییر کمی در این حد عینی توقف می کند (سکون) و تحول کیفی صورت می گیرد.
آب مایع به یخ و گاز استحاله می یاید.
 
سیر و سرگذشت و ساختار همه چیز، دیالک تیکی است.
 
همه چیز در دیالک تیک حرکت و سکون است.
 
مثال:
اتم هیدروژن پس از اکسید شدن 
یعنی در پی از دست دادن الکترونش به صورت پروتون در می آید
و
با سرعت نور به راه می افتد تا الکترونی پیدا کند و به آرامش و سکون برسد.
 

 
درست به همین دلیل
مثلا
با آنیون اکسیژن که در نتیجه احیای اکسیژن یعنی در اثر به دست آوردن الکترونی تشکیل یافته است،
ترکیب می شود و مولکول آب پا به عرصه وجود می نهد.
آب بر خلاف پروتون دیوانه، عاقل و بالغ و آرام است.

 

 ۲

همه‌ی زندگی و همه‌ی تجربیات مثل منظره‌ی پنجره‌ی قطارِ در حال عبور می‌گذرد و بازگشتی در کارش نیست. 

 تجربه چیست؟

تجربه یکی از زیر مفاهیم پراتیک است.

پراتیک

یکی از مهم ترین مفاهیم ماتریالیسم تاریخی است.

پراتیک

یکی از کشفیات مهم مارکس است و حلال اساسی ترین مسائل  تئوری شناخت است.

تا کشف مفهوم فلسفی پراتیک، کسی نمی دانست که شناخت جهان و مافیها

چگونه صورت می گیرد و محک مطمئن صحت شناخت چیست؟

پراتیک 

به قول مارکس

هم زادگاه شناخت است و هم محک مطمئن برای تعیین صحت و سقم شناخت است.

حافظ هم بالتجربه به این حقیقت امر تا حدی وقوف داشته است:

۱

پدر تجربه، ای دل، تویی، آخر ز چه رو

طمع مهر و وفا از پسران می داری.

حافظ هم می دانست که تجربه زادگاه شناخت است.

۲ 

خوش بود گر محک تجربه آید به میان

تا سیه روی شود، هر که در او غش باشد.

حافظ هم می دانست که تجربه محک مطمئنی برای تعیین صحت  و سقم شناخت است.

 ۳

همه‌ی زندگی و همه‌ی تجربیات مثل منظره‌ی پنجره‌ی قطارِ در حال عبور می‌گذرد و بازگشتی در کارش نیست. 

تجارب بشری

 (و حتی نباتی و جانوری)

 از بین نمی روند.

تجارب بشری

در مغز اندیشنده مورد بررسی قرار می گیرند و به دانش تجربی استحاله می یابند

و

دانش تجربی در اعماق ذهن بشر ذخیره می شود و به وقت نیاز اکتیو می شود و به یاری بشر می شتابد.

 

پایان 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر