خود آموز خود اندیشی (۱۰۱۲)

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شور

حکایت اول

بخش اول

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۸۰ ـ ۸۳)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!

 

۱

گر ام جرم بینی، مکن عیب من

توئی سر بر آورده از جیب من

 

معنی تحت اللفظی:

اگر جرمی در من می بینی، عیب خود من نیست.

این تو هستی که از گریبان من سر برآورده ای.

 

 

 

سعدی

در این بیت شعر،

دیالک تیک عشق قلابی

را

به شکل دیالک تیک تخلیه و (۱) بسط و تعمیم می دهد.

 

سعدی در این بیت شعر، دیالک تیک عشق قلابی را به شکل دیالک تیک تخلیه و ترکیب بسط و تعمیم می دهد.

 

عاشق کذائی از خویشتن خویش تهی و از معشوق پر شده است.

 

این چیزی جزعرفان نیست.

 

این عرفان تسلیم طلب است، نه عرفان (۲).

عرفان سربه زیر است، نه عرفان (۳)

 

این عرفان تسلیم طلب است، نه عرفان مقاوم و مبارز.

این عرفان سربه زیر است، نه عرفان سربلند و سرکش.

 

ما این را عرفان افیونی نامیده ایم.

 

اینجا عاشق و معشوق در هم ذوب و یکی می شوند، ولی نه به نفع و زیان هر دو.

فقط به نفع معشوق و به زیان عاشق.

در عرفان افیونی، برعکس عرفان (۴)،

 انسان خدا نمی شود، بلکه در خدا مضمحل و نیست و نابود  می شود.

 

در عرفان افیونی، برعکس عرفان عاصی،

 انسان خدا نمی شود، بلکه در خدا مضمحل و نیست و نابود می شود.

در عرفان افیونی سعدی و حافظ،

 برعکس عرفان عاصی حلاج، زیردست در زبردست مضمحل می شود و زبردست در نتیجه آن، نیرو و انرژی جدیدی می گیرد و تقویت می گردد.

 

ادامه دارد.