قرآن کریم از دیدی دیگر (۲۷۵) (سوره النساء ویا زنان)

       

ویرایش و تحلیل

 از

فریدون ابراهیمی

﴿وَلْيَخْشَ الَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعَافًا خَافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اللَّهَ وَلْيَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا﴾
[ النساء: ۹]

 و کسانی که اگر فرزندان ناتوانی پس از خود بر جای بگذارند، بر( آینده) آنان می ترسند؛ باید (از ستم درباره ی یتیمان مردم نیز) بترسند، پس باید که از خدا بترسند و سخنی سنجیده و درست بگویند.

 این آیه کریم

  حاوی رهنمودی راجع به رفتار با یتیمان است.

کریم

مسلمین را از ستم بر یتیمان بی کس و بی پناه نهی می کند.

این جور آیات قرآن کریم، آیات هومانیستی در نظام جامعتی برده داری محسوب می شوند.

یکی از دلایل دین ستیزی نیچه، همین گشتاورهای هومانیستی و ناتورالیستی ادیان آسمانی اند.

هومانیسم و ناتورالیسم مذهبی

مانع گرایش توده به فاشیسم می شوند.

۲

﴿إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَىٰ ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارًا ۖ وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا﴾
[ النساء: ۱۰]

آنان كه اموال يتيمان را به ستم مى‌خورند شكم خويش پر از آتش مى‌كنند و به آتشى فروزان خواهند افتاد.

کریم

مسلمین را  در این آیه از خوردن اموال یتیمان 

و

 بیداد در حق آنان (خوردن دسترنج آنان) نهی می کند.

۳

﴿يُوصِيكُمُ اللَّهُ فِي أَوْلَادِكُمْ ۖ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنثَيَيْنِ ۚ فَإِن كُنَّ نِسَاءً فَوْقَ اثْنَتَيْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثَا مَا تَرَكَ ۖ وَإِن كَانَتْ وَاحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُ ۚ وَلِأَبَوَيْهِ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَكَ إِن كَانَ لَهُ وَلَدٌ ۚ فَإِن لَّمْ يَكُن لَّهُ وَلَدٌ وَوَرِثَهُ أَبَوَاهُ فَلِأُمِّهِ الثُّلُثُ ۚ فَإِن كَانَ لَهُ إِخْوَةٌ فَلِأُمِّهِ السُّدُسُ ۚ مِن بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِي بِهَا أَوْ دَيْنٍ ۗ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ لَا تَدْرُونَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعًا ۚ فَرِيضَةً مِّنَ اللَّهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا﴾
[ النساء: ۱۱]

خدا درباره فرزندانتان به شما سفارش مى‌كند كه سهم پسر برابر سهم دو دختر است. 

و اگر دختر باشند و بيش از دو تن، دو سوم ميراث از آنهاست. 

و اگر يك دختر بود نصف برد و اگر مرده را فرزندى باشد هر يك از پدر و مادر يك ششم ميراث را برد. 

و اگر فرزندى نداشته باشد و ميراث‌بران تنها پدر و مادر باشند، مادر يك سوم دارايى را برد.

 اما اگر برادران داشته باشد سهم مادر، پس از انجام وصيتى كه كرده و پرداخت وام او يك ششم باشد. 

و شما نمى‌دانيد كه از پدران و پسرانتان كدام يك شما را سودمندتر است. 

اينها حكم خداست، كه خدا دانا و حكيم است.

این آیه کریم به مقررات مربوط به تقسیم ارثیه میان بازماندگان اموات اختصاص دارد:

۱

خدا درباره فرزندانتان به شما سفارش مى‌كند كه سهم پسر برابر سهم دو دختر است.

سهم برادران دو برابر سهم خواهران است.

این جور آیات کریم،

بی اعتنا به دلایل اوبژکتیو و سوبژکتیو او،

سرشته به زن ستیزی اند.

آنتی فمینیستی اند.

۲

 پس اگر (فرزندان میت همه) دختر (دو دختر یا) بیش از دو دختر باشند، دو سوم ترکه بهره ایشان است. 

 

این آیه کریم، مبهم است:

اگر همه وراث زن باشند، نه کل ارثیه، بلکه دو سوم ارثیه

میان آنان تقسیم می شود.

معلوم نیست که یک سوم باقیمانده چه می شود.

 

۳

و اگر یک دختر باشد، نیمی از ترکه از آن اوست.

 

اگر وارث ارثیه یک دختر باشد،

فقط نصف ارثیه را به نصیب می برد.

نصف دیگرش معلوم نیست که نصیب چه کسی ویا چه مرجعی می شود.

در محتوای آنتی فمینیستی این آیه  نمی توان تردید داشت.

۴

 و برای هر یک از پدر و مادر وی (= میت) یک ششم از ترکه می باشد، در صورتی که (میت) فرزندی داشته باشد. 

 

در این بخش از آیه

برابری زن و نر رعایت می شود:

مادر و پدر مرده، به یکسان سهم می برند.

 شاید به این دلیل که یک ششم ارثیه چنگی به دل نمی زند تا مادر بدبخت یک دوازدهم ان را به نصیب ببرد.

۵

پس اگر فرزندی نداشته باشد و (تنها) پدر و مادرش از او ارث برند، برای مادرش یک سوم است (و باقی از آن پدر خواهد بود)

 

اکنون سهم زن، نه نصف سهم نر، بلکه یک سوم سهم نر تعیین می شود.

انگار مادر بدبخت در بزرگ کردن پسر کمتر از پدر خون دل خورده است.

اینهم چیزی جز زن ستیزی آشکار نیست.

۶

 و اگر او (= میت) برادرانی داشته باشد، سهم مادرش یک ششم است،

اگر مادر بدبخت توله های دیگری علاوه بر مرده داشته باشد،

سهمش نه  یک سوم، بلکه یک ششم خواهد بود.

معلوم نیست که دلیل زن ستیزی آشکار کریم چیست.

۷

(همه اینها) پس ازانجام وصیتی است که او (= میت) به آن سفارش کرده و بعد از ادای دین است، 

شما نمی دانید پدرانتان و فرزندانتان کدام یک برای شما سودمندترند. (این احکام) فریضه ای (معین و مقرر شده) از جانب خدا است و بی گمان خداوند دانای حکیم است.

 

اینجا سر و کله تناقض

پیدا می شود:

مرده در این صورت می تواند اموال خود را به طرز دیگری بین وراث تقسیم کند.

 

ادامه دارد.