خود آموز خود اندیشی (۱۰۰۸)

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شور

حکایت اول

بخش اول

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۸۰ ـ ۸۳)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!

 

رکابش ببوسید روزی، جوان

بر آشفت و برتافت از وی عنان

معنی تحت اللفظی:

روزی گدا زاده رکاب پادشاه زاده را بوسید.

پادشاه زاده عصبانی شد و افسار اسب را کشید و دور شد.

 

سعدی

 در این بیت شعر،

 دیالک تیک عشق

 را

درعالم واقع تصور و تصویر می کند، که با دیالک تیک (۱) فرقی ندارد.

 

سعدی در این بیت شعر، دیالک تیک عشق را در عالم واقع تصور و تصویر می کند، که با دیالک تیک نفرت فرقی ندارد:

گدازاده رکاب پادشازاده را می بوسد و پادشازاده از فرط نفرت خشم می گیرد و عنان برمی تابد.

 

عشق یک روی مدالی است که روی دیگری، نفرت است.

معشوق

طبیعتا و غریزتا از عاشق نفرت دارد.

عشق

عاشق را سلب آدمیت می کند.

زباله واره میک ند.

آنچه سعدی و حافظ در زر ورق عشق عرضه می کنند، چیزی تهوع آور بیش نیست.

 

ادامه دارد.