شین میم شین
باب دوم
در احسان
حکایت نوزدهم
بخش چهارم
(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۷۳)
۱
به رغبت، بکش بار هر جاهلی
که افتی به سر وقت صاحبدلی
معنی تحت اللفظی:
داوطلبانه برای هر جاهلی حمالی کن تا شاید به صاحبدلی برخورد کنی.
جهان مادی،
در فلسفه سعدی و بعدها حافظ،
بی قانونمند و لذا غیرقابل شناخت است.
انسان
به نظر سعدی
تنها قادر به شناخت ظاهر (نمود) چیزها، پدیده ها و سیستم ها ست.
صدها سال بعد
فیلسوف بزرگی به نام کانت
در اروپا
همین نظر سعدی را تحت عنوان فنومنونالیسم (نمودگرایی) نمایندگی خواهد کرد.
چیزی وجود ندارد که در فلسفه سعدی وجود نداشته باشد.
به نظر سعدی
ماهیت (بود) چیزها
فقط برای خالق آنها قابل شناخت خواهد بود:
چه دانند مردم، که در جامه کیست
نویسنده داند، که در نامه چیست.
معنی تحت اللفظی:
کسی جز نویسنده نامه، از محتوایش خبر ندارد.
کسی هم از باطن افراد خبر ندارد.
حافظ
حتی
شناخت ظاهر چیزها، پدیده ها و سیستم ها
را
انکار می کند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر