میم حجری
فروید:
اگر کسی با خدا حرف بزند بیمار است وباید به پزشک مراجعه کند.
اگر کسی قادر به تمیز میتولوژی، تئولوژی و فلسفه از روانشناسی و جامعه شناسی و بیولوژی نباشد
خر است و بایداز طویله خارج شود و به کلاس های اکابر برود تا آدم شود.
خدا
از مفاهیم میتولوژی، تئولوژی و فلسفه است
و
نه از مفاهیم پزشکی و روانپزشکی و رشته های علمی دیگر.
کسی که با خدا حرف می زند و از خدا یاری و حمایت طلب می کند
نه بیمار، بلکه نیازمند است.
باید نیازش بر طرف شود و یا شرایطی فراهم آید که نیازمند قوای واهی و خیالی و ماورای طبیعی و ماورای اجتماعی نگردد.
گذار به جامعه سوسیالیستی
راه حل بی نیازی از قوای ماورای اجتماعی و آغاز پایان باور به خدا و اجنه و اشباح و غیره است.
فروید:
اگر کسی خیال کند که خدا با او حرف می زند
باید بستری شود.
پیش شرط بستری کردن کسی
بیماری است.
بنابرین
حرف زدن با خدا و حرف شنیدن از خدا
به نظر فروید یکی است:
نشانه بیماری است.
فروید ظاهرا حدت و شدت مرض حرف شنیدن از خدا را بیشتر از حرف زدن با خدا می داند.
این نشانه خریت فروید است.
چون قضیه برعکس است.
مخاطب قوای ماورای طبیعی قرار گرفتن
الهام است و امری طبیعی است.
هم
هنرمندان با الهام آشنایی همه جانبه دارند
و
هم
اینتوئی سیون و یا الهام
از مفاهیم مهم و مد روز ایده ئولوژی امپریالیسم و فوندامنتالیسم و اولیگارشیسم است.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر