زندگی مارکس و انگلس (۳۴۴)

     

 هاینریش گمکوف

برگردان

شین میم شین

 

فصل بیست و سوم 

نیازمندی طبقه کارگر به صلح

 

۶

اولین برنامه ضد مسابقه تسلیحاتی سوسیالیستی

 

وقتی که حکومت فئودالی ـ بورژوایی  آلمان در سال ۱۸۹۲ ـ ۱۸۹۳

خواهان افزایش چشمگیر هزینه های تسلیحاتی از پارلمان آلمان (رایش تاگ) شد،

فریدریش انگلس

به انتشار مقاله ای 

در 

«به پیش» ـ ارگان حزب کارگری آلمان ـ 

 مبادرت ورزید.

 

عنوان این مقاله

حتی

توجه عمومی را جلب می کرد:

«آیا اروپا قادر به صرفنظر از مسابقه تسلیحاتی است؟»

پیشنهاد صرفنظر از مسابقه تسلیحاتی به قلم سوسیالیستی؟

 

چنین چیزی تازگی داشت.

اما

همانطور که محتوای مقاله نشان می داد،

هم

خیلی جدی بود،

هم

رئالیستی 

(مبتنی بر واقع بینی) 

بود

و

هم

به معنی تاریخی کلمه

اوپتیمیستی 

(مبتنی بر خوش بینی) 

بود.

 

 انگلس

نخست با استناد به اسناد و مدارک اثبات کرده بود که رایش آلمان نیازی به بزرگتر کردن ارتش آلمان ندارد.

 

اگر چنین چیزی صورت گیرد،

نه به دلایل نظامی، بلکه به دلایل سیاسی خواهد بود.

 

ارتش

نه برای حراست از طبقه حاکمه در مقابل دشمن خارجی، بلکه برای حراست از آن در مقابل دشمن داخلی است.»

 (مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۲۲، ص ۳۷۱)

 

 انگلس

برای قدرت های بزرگ اروپا

برنامه صرفنظر از مسابقه تسلیحاتی مشخصی پیشنهاد می کند

که برآورنده حوایج امنیتی متقابل همه آنها ست.

 

 

 

البته

 انگلس

می دانست

که

چنین قرارداد مبتنی بر صرفنظر از مسابقه تسلیحاتی متقابل

فقط

با مبارزه تعیین کننده ی کلیه خلق های تحت تهدید مولوخ (ضحاک) میلیتاریسم اروپا می تواند جامه عمل بپوشد

و

رعایت این قرار داد و حتی توسعه و تداوم آن،

مستلزم کنترل دقت مند توسط خلق ها ست.

 

ادامه دارد.