شین میم شین
باب اول
در عدل و تدبیر و رأی
حکایت نوزدهم
(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۴۷ ـ ۴۸)
بخش دوم
ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!
۱
چو دست از همه حیلتی در گسست
حلال است، بردن به شمشیر دست
معنی تحت اللفظی:
جنگ فقط در صورتی واجب است که برقراری صلح به هر صورت، محال گردد.
اگر
پاسیفیسم راسیونال (عقلی) سعدی
را
با
میلیتاریسم ایراسیونال (ضد عقلی) خمینیسم
مورد مقایسه قرار دهیم،
هم
به
هومانیسم (بشردوستی) و پاتریوتیسم (میهن پرستی) عمیق سعدی
پی می بریم
و
هم
به
فاشیسم و فوندامنتالیسم و میهن ستیزی اجامر جمکران.
این جماعت از روزی که به قدرت رسیده اند،
سودایی جز جنگ افروزی در سر ندارند.
۲
اگر صلح خواهد عدو، سر مپیچ
وگر جنگ جوید، عنان بر مپیچ
معنی تحت اللفظی:
اگر دشمن صلح خواست، بپذیر
و
اگر جنگ خواست، قدم پیش بگذار.
اکنون
مشروطیتی وارد پاسیفیسم (صلح جویی) سعدی می شود:
سعدی
مبلغ پاسیفیسم به هر قیمت نیست.
تلاش اصلی باید در جهت جلوگیری از جنگ باشد،
ولی اگر دشمن جنگجو باشد،
جنگ اجتناب ناپذیر و الزامی خواهد بود.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر