دایرة المعارف جامعه شناسی مارکسیستی ـ لنینیستی (۱۲۵)

 

پروفسور دکتر 

ولفگانگ ایشهورن

اریش هان
مانفرد پوشمن
روبرت شولتس
هورست تاوبرت 

و دهها تن دیگر
(۱۹۶۹)

برگردان
شین میم شین

پیشکش
به

امیر حسین آریان پور

آموزش

ادامه

۱۰

·    منظور از آموزش، حالت نایله و یا جریان مبتنی بر آماجگرایی و نقشه کشی (برنامه ریزی) است.

الف

آموزش، به مثابه حالت نایله

۱

·    آموزش، به مثابه حالت نایله، عبارت است از جذب (از آن خود کردن) نعمات آموزشی و حلاجی نعمات آموزشی در ضمیر اعضای جامعه.

·    نعمات آموزشی ئی که  در طول تاریخ ملت خودی و یا ملل دیگر تشکیل یافته، حفظ شده و به میراث مانده است.

۲

·    آموزش، به این معنا، در برگیرنده ی دانش مربوط به دستاوردهای مادی، فکری و فرهنگی بشریت از ماضی و مضارع و ارزیابی راسیونال و اموسیونال (عقلی و عاطفی) آن در رفتار شخصی است.

 ۳

·    آموزش، به همین دلیل، خود را در میزان معینی از معارف و نظریات بنیادی و دانش تجربی عمومی در سمت مندی فکری، احساسی و ارادی متجسم در رفتار هر شخصیت، نمودار می سازد.

۴

·    آموزش، از سویی به فرد نسبت داده می شود.

·    نتیجه تعلیم و تربیت پشت سر نهاده شده توسط فرد از سویی و نتیجه تلاش های مستقل خود او ست. 

۵

·    آموزش از سوی دیگر، عبارت از روندی است که تحت رهبری کارشناسی (معلمی، استادی) صورت می گیرد و در آن روند، معارف و نظریات و لیاقت ها و مهارت ها به فرد مربوطه منتقل می شوند. 

۶

·    منظور از آموزش، اینجا قبل از همه، روندی است که در طول آن، دامنه معینی از نعمات فکری ـ فرهنگی اخذ می شود و به کار بسته می شود.

۷

·    در کانون آموزش کردوکار های زیر قرار دارند:

الف

·    انتقال داتاها و فاکت ها (ارقام و اعداد و اسناد)

ب

·    انتقال مشاهدات و مطالعات و بررسی پدیده ها و روندها  

پ

·    تعلیم لیاقت شناخت و فهم پیوند های قانونمند طبیعت و تاریخ

ت

·    توسعه بخشیدن به توان قضاوت  به مثابه پیش شرط تصمیمگیری های شخصی و شرکت اکتیو (شرکت فعالانه و آگاهانه) برای کمک به پیشرفت اجتماعی.

۸

·    در روند آموزش، اخذ و از آن خود کردن نعمات آموزشی و استفاده از آنها امکان پذیر می گردد که از طریق تدریس و  تعلیم جامه عمل می پوشد و با علاقه و کشش و کوشش مستقل دانش آموزان تکمیل و تحکیم می شود. 

ب

آموزش، به مثابه روند مبتنی بر آماجگرایی

 

·    سمت و سوی آموزش، به مثابه روند مبتنی بر آماجگرایی، از این رو، توسعه اراده، احساس و شخصیت در اعضای جامعه است.

ادامه دارد.