شعری از مجید نفیسی (51)

هفت خوانِ بامدادی

(۱٨ اکتبر ۲۰۱۴)

سرچشمه:

اخبار امروز 

·        رستم را بگو که یک بامداد

·        با من به راهنوردی بیاید،

·        هفت خوانِ خود را واگذارد

·        و به هفت خوانِ من درآید:

·        یکم، باریِ بازیافت

·        با چراغِ خاموش از کنارم می گذرد.

·        دوم، درختی راهزن

·        پیشانی مرا نشان می گیرد.

·        سوم، سگی خاموش

·        پای مرا به دندان می گیرد.

·        چهارم، خفته ای در پاگرد

·        راه مرا می بندد.

·        پنجم، پیام آوری بر پل

·        پایانِ جهان را اعلام می کند.

·        ششم، تیر چراغ برقی در مِه

·        دیوِ سفیدِ من می شود.

·        هفتم، ابر تاریکی

·        چشم مرا می پوشاند.

·        آی، رستم را بگو که با خود

·        نوشدارویی بیاورد،

·        باشد که چون کیکاوس

·        بینائی ام را بازیابم

·        و از خوان های بامدادی

·        با سبکباری بگذرم.

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری