۱۳۹۵ اردیبهشت ۱۱, شنبه

شعری از مجید نفیسی (61)


نمی توانم نفس بکشم
به یاد اریک گارنر
(۴ دسامبر ۲۰۱۴)   
سرچشمه:
اخبار امروز 

·        «نمی توانم نفس بکشم.
·        نمی توانم نفس بکشم.»

·        چه کلام دردناکی!
·        نخستین بار آن را
·        از زبان خود شنیدم

·        سراسیمه از خواب پریدم
·        و به سوی خوابگاه پدر دویدم.

·        او سرَم را
·        بر سینه اش گذاشت
·        گونه ام را نوازش کرد
·        و گفت:
·        «مجید،
·        آرام باش
·        آرام باش.»

·        امروز آن کلام را
·        از زبان مرد سیاهپوستی
·        در یوتوب می شنوم
·        که در بندِ افسری سفید پوست
·        دارد خفه می شود.

·        هیچ کس سر او را
·        بر سینه ی خود نمی گذارد
·        گونه اش را نوازش نمی کند
·        و نمی گوید:
·        «اریک،
·        آرام باش
·        آرام باش.»

·        صدها سال، بردگی
·        صدها سال، قساوت
·        بر گلوی مرد سیاهپوست فشار می آورد
·        و نمی گذارد که آمریکای سفید
·        صدای او را بشنود:
·        «نمی توانم نفس بکشم.
·        نمی توانم نفس بکشم.»

پایان
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر