قرآن کریم از دیدی دیگر (94)

ویرایش و تحلیل از

فریدون ابراهیمی

سوره بقره

آیه (١٦٥)  

وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ ۗ وَلَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا وَأَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ

   بعضى از مردم، معبودهايى غير از خداوند براى خود انتخاب مى‏ كنند

 و آنها را همچون خدا دوست مى ‏دارند.

 اما آنها كه ايمان دارند، عشق شان به خدا،

(از مشركان نسبت به معبودهاشان،) شديدتر است

و آنها كه ستم كردند

 (و معبودى غير خدا برگزيدند،)

هنگامى كه عذاب (الهى) را مشاهده كنند،

خواهند دانست كه تمام قدرت، از آن خدا ست

 و خدا داراى مجازات شديد است

 (نه معبودهاى خيالى كه از آنها مى ‏هراسند.)

·        سؤال این است که چرا اسلام مردم را از پرستش معبود های دیگر منع و نهی می کند؟

1

·        از همین منع و نهی خدایان دیگر می توان به خصلت ایده ئولوژیکی اسلام پی برد.

·        اسلام نه دین صرف، نه غذای روح، بلکه ایده ئولوژی طبقه حاکمه جدید است که محمد در رأس آن قرار دارد.

·        اسلام ایده ئولوژی طبقه حاکمه برده دار است.

2

·        برسمیت شناسی معبود های دیگر در قاموس اسلام، به معنی شرک است.

·        به معنی تعدد معبود است.

·        به معنی پایان وحدانیت خدای اسلام است.

·        می توان گفت که اسلام نماینده مونیسم (وحدانیت)  ایدئالیستی است.

3

·        مارکسیسم ـ بر خلاف اسلام و دیگر ادیان ـ نماینده مونیسم (وحدانیت)   ماتریالیستی است.

·        مونیسم ماتریالیستی مارکسیسم به همین دلیل حامل و حاوی و حامی آته ئیسم است.

·        در مونیسم ماتریالیستی، خدا و یا روح با ماده و یا واقعیت عینی جایگزین می شود.

4

·        در مونیسم ایدئالیستی، خدا و یا روح ازلی و ابدی قلمداد می شود.

·        اما در مونیسم ماتریالیستی، ماده و یا واقعیت عینی ازلی، ابدی، فناناپذیر و خلق ناپذیر قلمداد می شود.

·        مونیسم ماتریالیستی که بر علوم طبیعی و تجربی تکیه دارد، فاتحه بلندی بر وجود خدا ست.

·        به همین دلیل مورد حمله و لعن و نفرین طرفداران مونیسم ایدئالیستی قرار می گیرد.

·        با اعلام ازلیت و ابدیت ماده و خصلت دیالک تیکی آن، دیگر محلی از اعراب برای خدا باقی نمی ماند.

·        ماده و یا واقعیت عینی بنا بر قوانین و قانونمندی های دیالک تیکی درونی خویش در جنب و جوش مدام است.

·        در تغییر و تحول و توسعه و تکامل مدام است.

·        جولانگاه دیالک تیک عینی است.

5

بعضى از مردم، معبودهايى غير از خداوند براى خود انتخاب مى‏ كنند

 و آنها را همچون خدا دوست مى ‏دارند.

·        لحن خدا و یا رسول خدا در این جمله ملایم است.

·        ظاهرا رسول خدا از بعضی ها که معبودهای دیگری را «انتخاب» کرده اند و ضمنا آنها را همچون خدا می پرستند، حساب می برد.

6

اما آنها كه ايمان دارند، عشق شان به خدا،

(از مشركان نسبت به معبودهاشان)

شديدتر است

·        ظاهرا تنها تفاوتی که بین مؤمنان و مشرکان وجود دارد، درجه ی شدت عشق به معبود است.

·        چگونه می توان عشق خلایق به معبود های واهی را اندازه گرفت؟

·        نیت رسول خدا، چپاندن هندوانه زیر بغل مؤمنان است.

·        نوعی رشوه دهی است:

·        «ببینید، خود خدا آیه نازل کرده و از شدت عشق شما به خود ابراز رضایت کرده است.»

·        عوامفریبی به همین می گویند.

·        جای عیرانی های رشوه ده و رشوه گیر و موسوی ها و راهپیمائی های عاشقانه در صحرای کربلای سوسنگرد خالی است.

7

و آنها كه ستم كردند

 (و معبودى غير خدا برگزيدند)

·        حالا لحن خدا و یا رسول خدا عوض می شود و کما فی السابق، تهدید شروع می شود:

·        تعریف و یا به عبارت دقیق تر، تحریف مفهوم «ستم» توسط خدا و یا رسول خدا، حیرت انگیز است:

·        کسی که برای خود، معبودی جز خدای اسلام برگزیند و ضمنا او را دوست بدارد، ستمگر است.

·        اسلام را باید دین متخصص در وارونه سازی محسوب داشت:   

الف

·        اسلام اولا دیالک تیک عبد و معبود را وارونه می سازد و چنان وانمود می کند که انگار عبد برگزیننده معبود و به عبارت رئالیستی، برده برگزیننده ارباب است.

·        تصورش حتی دشوار است:

·        اربابان برده دار (معبود ها)  به عنوان کالا و متاع تجارتی در بازار مکاره برده داری، توسط ارباب فروشان برهنه می شوند و عرضه می شوند و برده ها  با جیب خالی دسته دسته می آیند و ارباب دلخواه خود را انتخاب می کنند و بسان گونی سیب زمینی به دوش می کشند و به خانه ارباب کالا واره می برند و بعد دوستش می دارند و در برابرش نماز می خوانند و زار می زنند.

ب

·        اسلام ثانیا دیالک تیک ستمگر و ستمکش را وارونه می سازد:

·        ستمگر در قاموس اسلام به برده ای اطلاق می شود که در انتخاب معبود ئ یا ارباب مرتکب خطا شده است.

·        اگر برده ستمگر، خدای اسلام را به عنوان معبود «انتخاب» می کرد، دادگر قلمداد می شد و چون انتخاب نکرده، پس ستمگر محسوب می شود.

·        این هنوز چیزی نیست.

·        بقیه آیه شنیدنی است:  

8

و آنها كه ستم كردند

 (و معبودى غير خدا برگزيدند،)

هنگامى كه عذاب (الهى) را مشاهده كنند،

خواهند دانست كه تمام قدرت، از آن خدا ست

 و خدا داراى مجازات شديد است

 (نه معبودهاى خيالى كه از آنها مى ‏هراسند.)

·        برده هایی که معبود دیگری «انتخاب» کرده اند، دچار عذاب شدید الهی خواهند شد و گوشی دست شان خواهد آمد که خدای اسلام مردم آزاری بی همتا ست و خدایان دیگر در این زمینه به گردش حتی نمی رسند.

·        یکی باید از این خدا و رسولش بپرسد که به چه دلیل باید «انتخاب» چنین معبود وارونه اندیش وارونه ساز خود خواه مردم آزاری  معقول باشد؟

ادامه دارد.