شعری از یوسف صدیق (گیلراد) (68)

رؤیا هایت را کوک کن!

(در آستانه‌ی نوروز ۱۳۹۰)  

سرچشمه:

اخبار روز

·        هماره بازمی ‌آید، کولی بهار.

·        هماره بازمی ‌آید

·        و پولک‌ های رنگینش را

·        در خواب خاک می ‌‌افشاند.

·        هماره بازمی ‌آید

·        با واژه‌ های معطر

·        با رنگ‌ های سخنگو

·        و برفی را که در ته فکرت مانده،

·        آب می‌‌ کند.

·        رسوب نمک را

·        از پلک‌ هایت که بشویی،

·        خوشنویسی خورشید

·        بر شیشه‌ های پنجره آغاز می ‌‌شود

·        و پرواز درنا ها

·        از سمت آسمان مه ‌آلود البرز.

·        نگو، نگو،

·        که بنفشه پلک نخواهد زد،

·        که هیچ سطری را

·        از واژه‌ های پژمرده گریزی نیست.

·        پس این خطابه‌ های کوچک سبز

·        بر شاخه‌ های درختان

·        از چه می ‌‌گویند؟

·        پس اینهمه متن عاشقانه ‌ی پرشور

·        و قطره‌ های نور، چکیده از قلم دوست

·        از چه می ‌‌گویند؟

·        نگو که حنجره‌ ام همیشه تاریک است

·        و رنگ‌ های سخنگو

·        به تلخی ‌هایم منگنه شده‌ اند.

*****

·        چنگ باستانی نوروز را برگیر و

·        کنار سفره‌ ی هفت‌ سین،

·        از «یاد یار مهربان»، سرشار

·        رؤیا هایت را کوک کن!

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری