پروفسور دکتر وینفرید شرودر
پروفسور دکتر کارل هاینتس بارک
برگردان شین میم شین
پروفسور دکتر کارل هاینتس بارک
برگردان شین میم شین
5
روشنگری روسی
روشنگری روسی
1
·
افراد زیر نمایندگان برجسته روشنگری
روسی در قرن هجدهم بوده اند:
الف
·
لومونوسوف (1711 ـ 1765)
ب
·
نوویکوف (1744 ـ 1818)
ت
·
رادیسچوف (1749 ـ 1802)
پ
·
کرمسین (1766 ـ 1832)
2
·
روشنگری روسی در قرن نوزدهم با دموکرات
های انقلابی روس به نقطه اوج خود می رسد.
·
دموکرات های انقلابی روس به شرح زیر بوده اند:
الف
·
بلینسکی (1811 ـ 1848)
ب
·
هرتسن (1812 ـ 1870)
ت
·
دوبرولیوبوف (1836 ـ 1861)
پ
·
چرنیشفسکی (1828 ـ 1889)
3
·
خصلت خودویژه روشنگری روسی در قرن
نوزدهم با عوامل زیر تعیین می شود:
الف
·
از سوئی با تضادهای اجتماعی ـ
سیاسی (قبل از همه با جنبش انقلابی دهقانی رشد یابنده) در روسیه تزاری که «پشت و
پناه ارتجاع اروپا» بود، تعیین می شود.
·
(مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد 18، ص 525)
ب
·
از سوی دیگر با این، که روشنگران
روسی این زمان، انقلاب بورژوائی در اروپا را در جلوی چشم خود داشته اند و می
توانستند آموزش های روشنگران انگلیسی و فرانسوی را، سوسیالیسم اوتوپیکی و فلسفه
کلاسیک بورژوائی آلمان (هگل و فویرباخ) را مطالعه
و هضم کنند.
ت
·
از سوی دیگرنباید فراموش کرد که
آنها معاصران مارکس و انگلس بوده اند.
4
·
بدین طریق بود که بلینسکی ایده های هگل و
فویرباخ و سوسیالیست های اوتوپیکی را مورد بررسی قرار داد و در رأس
پیشاهنگان اروپا قرار گرفت.
5
·
الکساندر هرتسن
نیز «به نسلی از انقلابیون قرن نوزدهم تعلق داشت که از محافل اشراف و زمیندار
برخاسته بودند و به درجه بزرگترین متفکران زمان خود ارتقا یافت.»
·
(لنین، «مجموعه آثار»، جلد 18، ص 9)
6
·
«هرتسن به
ماتریالیسم دیالک تیکی بسیار نزدیک می شود و در آستانه ماتریالیسم تاریخی توقف می کند.»
·
(لنین، «مجموعه آثار»، جلد 18، ص 10)
7
·
لنین هرتسن
را «بنیانگذار سوسیالیسم روسی با سمتگیری خلقی» می نامد و خاطرنشان می شود که «علیرغم
نوساناتش میان دموکراتیسم و لیبرالیسم، در هرتسن سرانجام
دموکراتیسم غالب می آید.»
·
(لنین، «مجموعه آثار»، جلد 18، ص 13)
8
·
در توسعه بعدی روشنگری روسی با
اوجگیری انقلاب نوین در اواسط قرن نوزدهم، میان جناح دموکرات و لیبرال روشنگری
روسی انشعاب صورت می گیرد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر