۱۳۹۲ اسفند ۷, چهارشنبه

نقل قول هائی از این و آن (114)

دیالک تیک انتقاد از خود و انتقاد اجتماعی
گاف سنگزاد

·        اولا انتقاد از خود و انتقاد از غیر خود (انتقاد اجتماعی) نه نشانه خصومت، بلکه نشانه عشق عمیق به خود و جامعه و حزب خویش است.

1
·        اگر سیاوش چنین موضعی داشته، نشانه انتقاد از خود (انتقاد از خودی که از سرتاپا توده ای بوده) بوده است.
·        خیلی هم خوب بوده است.

2
·        تاریخ حزب توده و همه احزاب و جریانات سیاسی و مذهبی و غیره باید تحلیل دیالک تیکی و نفی دیالک تیکی شود:

الف
·        نفی دیالک تیکی به معنی حفظ دستاوردها و خدمات و آثار مادی و معنوی مثبت و سازنده از سوئی

ب
·        و حذف خطاها، خریت ها، احیانا خیانت ها (جنبه های منفی و مخرب) از سوی دیگر است.

·        مراجعه کنید به قانون دیالک تیکی «نفی نفی و یا نفی در نفی»  در تارنمای دایرة المعارف روشنگری

3
·        کسی که گذشته ی خود را نقد دیالک تیکی نکند، آدم نیست، چه برسد به توده ای بودن.

4
·        گرگ ها شاید به عقب ننگرند، توده ای ها اما باید بنگرند.

5
·        بدون نقد دیالک تیکی ماضی، مستقبل کپیه مضارع خواهد بود.
·        یعنی سوبژکت مورد نظر در زمان حال (مضارع) دایم بسر خواهد برد.

6
·        توده ای بودن بنظر ما به معنی «سگ توده بودن» (ستارخان)  است.
·        حزب توده فقط در دیالک تیک توده و تشکیلات توده معنی دارد.   

7
·        حزب توده ای که «سگ توده»  (ستارخان)  نباشد، پوسته ای از حزب توده است و فقط بلحاظ اسم حزب توده است و نه بلحاظ رسم.

8
·        دیالک تیک اسم و رسم را مدیون شاعره ای از شمال کشوریم.

9
·        زنده باد توده که «خدای خاک» (سیاوش) است.

10
·        ضمنا در هماندیشی ـ به قول خسرو ـ  بهتر است که «از طرح اوتوبیوگرافی و بیوگرافی این و آن پرهیز شود» و مسئله حتی الامکان بطور عینی (فی نفسه) مورد تأمل قرار گیرد. 

·        چون حقیقت در موضوع بحث نهفته است و نه در بیوگرافی طرفین بحث. 
 
پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر