چاله ها و چالش ها (430)

 سی امین سالروز تیرباران ناخدا افضلی و همرزمانش
از فرماندهی ی نیروی دریایی ایران تا چوبه دار

سرچشمه:

اخبار روز

مسعود بهبودی

·        در اینکه روندگان راه توده شریف ترین انسان های جامعه خویش بوده اند، تردیدی نیست.

·        در این هم که نام و یاد و بیوگرافی آنها باید حفظ شود و گرامی داشته شود و از هیچ اشک و عشق و احترام و قدر دانی در حق آنها کوتاهی نشود، شکی نیست.

1

·        ولی ایرانیون عزیز تا دیر نشده، بهتر است که از سنت دیرین خویش مبنی بر مرده جوئی، مرده شوئی، مرده ستائی، مرده پرستی به هر نیت مثبت و منفی دست بردارند و از تکرار شعارهای توخالی مبنی بر «چرا مرگ خویش آگاهانی که عموما حساس ترین ها، آگاه ترین ها، هوشمندترین ها، متعهدترین ها در بین نسل خود بوده اند و هستند» پرهیز کنند.

2

·        اولا این عزیزان توده هرگز داوطلب مرگ نبوده اند و مرگ از طرف طبقه حاکمه به آنها تحمیل شده است.

3

·        درست به همان سان که امام حسین و یاران او، داوطلب مرگ نبوده اند، بلکه راه برگشت و حتی راه دستیابی به آب به روی شان بسته شده و به قتل رسیده اند.

4

·        به همین دلیل، رهبری حزب توده را می توان مظلومین تاریخ معاصر ایران محسوب داشت.

5

·        ثانیا حزب توده و اعضای آن بیشک باسوادتر از اعضای بقیه احزاب، سازمان ها و انجمن ها بوده اند، ولی بی کمترین تردید «حساس ترین ها، آگاه ترین ها، هوشمندترین ها، متعهدترین ها» نبوده اند، بلکه درست برعکس.

6

·        حریفی می گفت:

·        شهیدنامه های قطور فقط نشانه قساوت طبقه حاکمه نیست.

·        بلکه همزمان نشانه فقر فلسفی، فکری و فرهنگی احزاب و سازمان های مربوطه است.»

7

·        تاریخ احزاب و سازمان ها و بویژه تاریخ حزب توده باید بررسی دیالک تیکی شود و هر گونه ماستمالی اوپورتوینستی در این زمینه به ضرر امر رهایش اجتماعی است.

پایان