شهر خالی نیست

گل ختمی

محمد زهری

(1305 ـ 1373)

گلایه

گلایه (۱۳۴۵)

شیرخِشت یا شیرخشک، 

گیاهی از جنس گیاهان چوبدار از خانواده گل سرخ

شیرخشت گیاهی است پایا به ارتفاع ۳ تا ۸ متر.

پوست آن خاکستری مایل به سیاه و گل صورتی در حاشیه سرخ رنگ دارد  

شفت آن مدور و گویچه ‌ای شکل است.

از این گیاه برای ازبین بردن زردی در نوزادان استفاده می‌شود.

شیرخشت به عنوان یک ملین خوب، تب ‌بر و ماده خنک‌ کننده 

در طب سنتی ایران مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ابن‌سینا  

در کتاب خود تحت عنوان «قانون»  راجع به شیرخشت می نویسد:

«شیرخشت یا شیرخشک شبنمی است که در هرات بر درخت بید و گون کتیرا می ‌نشیند.

دارای مزاج معتدل است.

دارای اثر مسهلی و دیگر خواص مشابه ترنجبین، 

ولی از آن قوی ‌تر است و خاصیت زداینده دارد.»

·        دست ِ بادی ـ گرچه ـ جام جان تهی کرد از شراب پاک اطمینان

·        تا سلامت مانده جام جان،

·        باز هم لبریز باید شد

 

·        ابرهای تازه را با ابرهای کهنه باید بست

·        بعد باران خواست

 

·         از زمین ـ آنگاه ـ چشم مخملی از سبزه یا آیینه ای از چشمه ساری داشت،

·        تا توان از سینه ی خار بیابان، شیرخشت عافیت دوشید

·        از سر ِ دیوار باغی، برگ بیدی چید

·        یا گل خطمی، به دامن ریخت

·        باز باید دست را با دست های دیگران پیوست

·        تا غروب کوچه، بازی کرد

·         با کبوترها، پیام از آسمان آورد

·        طاق ایوان را پناه ِ بی پناهی پرستو ساخت

*****

·        باز هم لبخند باید شد

·        گرچه شهر از زهرخند ِ دشمنی، تلخ است،

·        شهد باید شد،

·        گوارا شد

·        دوست را باید میان خیل ِ دشمن، یافت

·        همنفس، همراه باید شد

·        با هزاران مشعل، از چنگال ِ شب باید رهایی جست

*****

·        شهر خالی نیست

·         گوش باش، آواز می آید از آن خانه

·         همزبانی، همدلی را می سراید

·        گوش باش!

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری