۱۳۹۲ بهمن ۱۷, پنجشنبه

سیری در شعر «رؤیا» از فروغ فرخزاد (1)


فروغ فرخزاد
(1313 ـ 1345)
 (1934 ـ 1966)
اسیر
1331 (1952)
تحلیلی از شین میم شین

·        باز من ماندم و خلوتی سرد
·        خاطراتی ز بگذشته ای دور
·         یاد عشقی که با حسرت و درد
·         رفت و خاموش شد در دل گور

*****
·        روی ویرانه های امیدم
·        دست افسونگری شمعی افروخت
·         مرده ای چشم پر آتشش را
·         از دل گور بر چشم من دوخت

*****
·         ناله کردم که ای وای این او ست
·         در دلم از نگاهش هراسی
·         خنده ای بر لبانش گذر کرد
·        کای هوسران مرا می شناسی

*****
·         قلبم از فرط اندوه لرزید
·         وای بر من که دیوانه بودم
·         وای بر من که من کشتم او را
·         وه که با او، چه بیگانه بودم!

*****
·         او به من دل سپرد و بجز رنج
·        کی شد از عشق من حاصل او
·        با غروری که چشم مرا بست
·         پا نهادم به روی دل او

*****
·        من به او رنج و اندوه دادم
·         من به خاک سیاهش نشاندم
·         وای بر من، خدایا خدایا
·        من به آغوش گورش کشاندم

*****
·         در سکوت لبم ناله پیچید
·         شعله شمع ـ مستانه ـ  لرزید
·        چشم من از دل تیرگی ها
·         قطره اشکی در آن چشم ها دید

*****
·        همچو طفلی پشیمان، دویدم
·         تا که در پایش افتم به خواری
·         تا بگویم که دیوانه بودم
·        می توانی به من رحمت آری؟

*****
·        دامنم شمع را سرنگون کرد
·         چشم ها در سیاهی فرو رفت
·         ناله کردم:
·        «مرو، صبر کن، صبر!»
·        لیکن او رفت، بی گفتگو رفت

*****
·        وای برمن که دیوانه بودم
·         من به خاک سیاهش نشاندم
·         وای بر من که من کشتم او را
·         من به آغوش گورش کشاندم

پایان
ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر