خاطره ای از سیاوش کسرائی

به نقل از خود سیاوش

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)

رئیس دانشگاه سیستان و بلوچستان در مراسمی برای تجلیل از سیاوش و ضمنا خداحافظی از او ـ چرا که قراردادش تمدید نشده بود ـ به سیاوش یک سکّهٔ پنج پهلوی می دهد.

سیاوش که از این موضوع در میان دانشجویان جا خورده بود، فورا تشکر می کند و می گوید:

« دوستان از من که تجلیل شد، بگذارید این سکه را تقدیم حضور فراش زحمتکش دانشگاه کنم که از زحمات او نیز تجلیل شده باشد.» 

 و ضمنا شعر زیر را بر زبان می راند:

عهدی که با تو بستیم
عهد شکستنی نیست

ما بسته ی تو هستیم
لازم به «بستن»ی نیست

دانشجویان که منتظر عکس عمل سیاوش نسبت به قبول پنج پهلوی بودند، فریاد می زدند:

لازم به بستنی نیست!
لازم به بستنی نیست!

پایان