بی تو، می کشد زمانه ام

اثری از مجله ارجمند هفته

سیاوش کسرائی 

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)

(از تراشه های تبر ) 

هجوم

·        دل ببایدت نهاد

·        تا که جنبشی در آشیانه آوری

·        غنچه تا که سر ز خواب بر کند

·        بلبلک،

·        بانگ بایدت که عاشقانه آوری

·        گفتم آن نهال نو رسیده را

·        شایدت قیام قامتی تمام

·        تا رسی که سر بر آستانه آوری

·        شب ز نیمه رفت و صبح بر دریچه می دمد

·        بی خبر، دگر چرا فسانه آوری؟

·        نیست رامت این سمند توسن و نمی رود

·        صد اگر چه تازیانه آوری

·        شاخه رمیده آن گل سپید

·        ناروا سپرده بر گذار کوچه ها 

·        می شود

·        دیگرم به سوی خانه آوری؟

·        می شود که غلغل شراب را

·        جای های های گریه شبانه آوری؟

·        یا اگر بخوانمت به ناز

·        باز

·        ای سیاه چشم،

·        این شب سیاه را بهانه آوری؟

·        سر بپیچی و نشیب گیسوان

·        پشت عاج شانه آوری؟

·        رفتی از برابر نگاهم ای درخت شعله ها و باز

·        چشم دارمت

·        کز کنار و گوشه ای، شبی زبانه آوری

·        بی تو، می کشد زمانه ام

·        می شود که با من، ای امید تهمتن

·        همدلی کنی، هجوم بر زمانه آوری؟

پایان