آه، ای آزادی

 وطنم، قلب من است

قلب من زندانی است.

 سیاوش کسرائی 

(1305 ـ 1374) 

(اصفهان ـ وین)

·        قلب من زندان است

·        نقب در نقب فروبسته به هم

·        غنچه ای ساخته از آهن سرخ

·        قلب من قفل بزرگی است ز خون

·        داغگاهی است دلم

·        غیرت، آنجا مجروح

·        بی گناهی، مصلوب

·        و شجاعت در آن سیلی خور

·        قتلگاهی است شقایق ها را

·        زخم ها را ورم آورده دلم

·        پای تا سر همه قلبم، قلبم

·        می تپم، می تابم، می توفم

·        ای گلابی کبود!

·        ای حباب تاریک!

·        چه هواها که به سر داری در این خفقان

·        نه کلیدی جادو

·        تا در قلعه فریاد بدان بگشایم

·        نه چراغی پیدا

·        که من این گود سیه چال به کس بنمایم

·        نهر خون از آن است و جز بستر خون

·        راه بر قلبم نیست

·        قلب من قاره مدفونی است

·        آرزوها  در آن، شبحی آدمگون

·        عشق، بی عطر، گدا

·        خشم ،بی دندان، پیچان در خویش

·        کینه، بی حربه، سر در کف، گم

·        بیم در اوج، عقابی است عبوس

·        آه قلبم چه هراسستانی است

·        پشت دیوار دلم

·        آسمانی است چو نیلوفر سبز

·        بال پرواز در آن، همهمه ساز

·        آفتابش خندان

·        کهکشانش شط روشن در شب

·        ای جدار عبث، ای یاوه حصار

·        من چه نزدیک و چه دورم از نور!

·        همه شب بر می آید از این شب

·        صوت غمگین محبوسی از حجره تنگ:

·        «آه، ای آزادی

·        وطنم، قلب من است

·        قلب من زندانی است.»

پایان