طلوعی با خورشیدهای خاموش

 سیاوش کسرائی 

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین) 

 مرثیه ای برای «رحمان»

مرثیه ای برای قلبم در آنسوی مرزها

(آذرماه 1362) 

·        هزار صخره

·        از پیشانی هزار قله فرو افتاد.

·        چراغ چشم ها شکست

·        وآئینه ها بر رف ها

·        سیاه پوشیدند.

·        وحشت

·        چون دودی بدون آتش

·        از دیدگان درها و دریچه ها

·        به درون خانه ها

·        لغزید

·        وبا دهان سیاهش

·        شهر بلعیده شد.

·        نمد در گلوگاه

·        و خنجر

·        در استخوان قناری نهادند.

·        میوه های رنگین رنج

·        گاز زده

·        اهانت دیده

·        و لهیده

·        به بازار کالا افتادند.

·        آن یگانه دیر آینده

·        که تولدش را انتظار می بردند

·        خفه آمد

·        در طشت خون.

·        کشتند

·        کشتند

·        کشتند

·        عاشقان را کشتند

·        تا عشق بر درگاه انتظار

·        بیوه بماند

·        و شب بی ستاره

·        میزبان مغموم شبکورهای شاد

·        باشد.

·        سرانجام

·        مردی از خویش برون آمد،

·        موجی سرکش

·        از دریائی

·        تلخ و

·        تنگ.

·        مردی بر آمد،

·        پرندینه مردی

·        تا پیراهن بخت باشد

·        بر عریانی آرزوها و حسرت های ما

·        مردی بر آمد:

·        کوهوار مردی

·        تا دیواری باشد

·        بر یورش گزمگان

·        مردی بر آمد:

·        فروتن مردی

·        با چشمانی از آسمان و عسل

·        با موسیقی خنده هایش

·        با طلای موهایش بر پیشانی

·        با قامتش

·        از بوریا و فولاد.

·        حیف مردی

·        نادره

·        از رنج خاسته،

·        دانش آراسته.

·        ریشه نور در جان آینه

·        و نهال رنگین کمان

·        در اشک شوق

·        شبنمی

·        با باور دریا

·        باده ای

·        بی جامه جام

·        و بال هائی

·        نه برای فرود.

·        در او

·        ستارگان تاریک

·        افول کردند

·        و با او

·        خورشیدهای خاموش

·        طالع شدند.

·        اما در من

·        باز

·        برادری به خاک افتاد،

·        تا باز برادرانی به پا ایستند.

·        مادر!

·        مادر!

·        خورشیدها با چه دردی

·        زاده می شوند !؟

·        خورشیدها با چه دردی می میرند!؟

·        به سن و سال حزب ما بود

·        آمیزه ای

·        از جوانی

·        و کمال.

·        کار رشته

·        پیکار سرشته

·        نسجی از اندیشه و عشق

·        از تبار تیزابی بود

·        و در تب دوست داشتن

·        تبر

·        بر ریشه جان خویش زد

·        و گلی دیگر نشاند

·        کنار سرخ گل تنهای حزب ما

·        کهکشان پیوند بود

·        و از آن ستاره ای دیگر آویخت

·        بر پرچم فدائیان

·        دل تپنده شعله بود

·        در خاکستر

·        گل بود در فصل سترون

·        حیدر

·        نه از راه جنگل

·        که بر زمین

·        ارغوان پوش

·        توده

·        می گذشت

·        و بهاری دیگر می جست

·        در مهرگان.

·        عطر تلخ شهادتش

·        چتر فراگیر جمع

·        وشمع لاغر جانش

·        شبچراغ راه.

·        ای کبوتر گمشده واژه نایاب!

·        بر بام لبم فرود آی

·        تا راز شکیبائی اش را

·        در شکنجه گاه

·        هم بر این دفتر حک کنم.

·        دانه را

·        چه راه درازی است، تا شکوفه شدن

·        و چه کوتاه

·        تا به خاک افتادن!

·        بهار اما

·        در این شکفتن و افتادن

·        جاودانه است.

·        ابر اشک

·        انبوهه آه

·        و عبور عطری از سرود رنجبران

·        از خویش برون آمده بود

·        و پروای جان و تن نداشت

·        جز

·        درد وطن،

·        نداشت.

·        باری، گفتند:

·        پشت کوه های کبود

·        و رودهای آبی

·        آن ستاره دلآویز نیز

·        بر خاک وطن افتاد.

·        وطن!

·        وطن کلمات من!

·        گهواره سرودهای من!

·        گذرگاه عشق های من!

·        دامنت را

·        پرچم پوشاننده تابوت سردار ما کن

·        و دل غمگین ما را

·        چون دسته گلی بر ان بگذار!

·        هوای نفسگیر!

·        هوا!

·        هوا!

·        در قله ها چه می گذرد!؟

 عقاب سپیدبال، پرنده دست نیافتنی!

پایان