سیری در کاریکاتوری از مانا نیستانی (11)

مانا نیستانی  (زادهٔ ۱۳۵۲ در تهران)

 

سرچشمه

 صفحه فیس بوک

هواداران مانا نیستانی

Mana Neyestani Fan Page

حریف هوادار

با جنگ و کشت و کشتار مردم، دم غنیمت شمارند و زمان کوتاهی تفریح کنند؟!

سروش نیستانی

فکر کنم این کاریکاتور بازی سیاست رو نشون میده که کشت و کشتار مردم شده مثل یک بازی فوتبال

منفجر کردن منطقه ای حکم گل زدن رو داره

البته همیشه یک طرف برنده است و یک طرف بازنده

ولی جالبه که اصل کاری ها چیزی شون نمیشه و فقط مردمند که میمیرند

محمد نوربخش

حقیقته

هر گوشه دنیا یه ترنمنته کشتار برپاست و کیفیت پوشش خبری هم به مقتضای اهمیت و شرایط و منطقه است.

گاهی هم از لیگ میانمار و برمه و سودان هم میشنویم ولی کم.

دسته تدارکاتچیا درد نکنه که کم نمیزارن و هر روز خط دفاع و حمله رو تجهیز میکنن .

هرچه رقابت حساس تر، حالش بیشتر!

1

·        در این اثر مانا، در تلویزیون ـ به مثابه سمبل رسانه های همگانی تمام ارضی ـ حوادث جنگی نشان داده می شود.

·        مانا در این اثر خویش ـ آگاهانه و یا ناخودآگاه ـ از کیفیت سرتاپا مدرن «نظرسازی»  مد روز در رسانه های همگانی تمام ارضی پرده برمی دارند.

·        برنامه خبری که قرار است، بیننده و شنونده را بطور اوبژکتیف و در کمال بیطرفی عینی در جریان حوادث جامعه و جهان قرار دهد و به سمتگیری فکری و عملی او در جنگل تیره و تار هستی اجتماعی کمک کند، تنها سودائی که بر سر ندارد، روشنگری است.

·        واقعیت هم از همین قرار است که مانا تصور و تصویر می کنند:

·        رسانه های همگانی مدرن تمام ارضی در همه فرم های آن، یا خبرلقمه مک دونالدی سهل الهضمی در دهن گشوده و گشاد مصرف کننده می نهند تا بی نیاز از زحمت جویدن، قورت دهد و خوش بخوابد و یا حادثه مهیج و تکاندهنده ای را، مثلا انفجار بمبی در جائی را، زلزله ای در جای دیگر را و بویژه نجات بچه گربه ای در زیر زمینی مخروبه را نشان می دهند.

·        قحط روشنگری به همین می گویند.

·        قحط اشاعه آگاهی رهائی بخش به همین می گویند.

·        قحط مشتری برای کالای منفور آگاهی و روشنگری نیز به همین می گویند!

·        تا چشم کار می کند، عوامفریبی حاکم بلامنازع جامعه و جهان است و بس!

2

·        انفجار مهیبی یکی از دو تماشاچی اخبار جنگی را به هیجان در می آورد.

·        شخص مزبور دستکش گولر در دست دارد و انفجار را به مثابه گلی بر دروازه حریف تلقی می کند، از جا می پرد و هورا می کشد.

·        این واکنش همه گولرها در فوتبال و بیس بال و امثالهم است.

·        اما چرا و به چه دلیل؟

الف

·        شاید کارگزاران مأمور از سوی طبقه حاکمه جهانی به همه گولرهای مأمور و معذور  توصیه کرده اند که همیشه چنین کنند.

·        درست به همان سان که به خواننده ها و رقصنده ها نحوه خضوع و خشوع و رکوع و غیره را آموزش می دهند.

·        کالای سخنگو که روزی روزگاری بنی بشر نامیده می شد و اشرف موجودات قلمداد می گشت، دیری است که به ساز کنسرن بخر ـ بفروش خود می رقصد تا در درگاه باری تعالی مدرن، اجر و قرب درخور کسب کند.

ب

·        شاید گولر گل بر حریف را بطور ناخودآگاه به مثابه برداشته شدن باری از دوش خویش احساس می کند و واکنش غریزی ـ طبیعی از خود نشان می دهد.

ت

·        طنز قضیه در هر صورت همین جا ست:

·        کسی که کمترین نقشی در ورود گل به دروازه حریف نداشته، بیشترین هیجان را احساس می کند و به عبارت دیگر، گوشخراش ترین رجز را سر می دهد.

·        یاد بعضی از شعرای نیچه ئیست وطنی به خیر که با تیرباران نوجوانی به کشف شهامت های مستور خویش نایل می آمدند و از همخوانی و همنوائی با «شهید» راه کذائی در «گورستان تاریک» دم می زدند و حسابی فیگور می گرفتند و به عالم و آدم پوز می دادند.

3

·        تماشاچی دیگر تلویزیون که چماق بیس بال در دست و سطل پفک نمکی دم دست  دارد، بسان بازنده ای مغموم نه به انفجار، نه به ورود گل بر دروازه، بلکه به خود گولر می نگرد و احتمالا هر چه بد و بیراه بلد است، در دل اندوهمند خود نثار خودش و اعوان و انصارش می کند.

پایان