بگرفته در گلوی من، آواز چشمه سار

  بی حاصل است مزرعه ی سبزِ ماهتاب

  سیاوش کسرائی 

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)

آدم

 

·        آدم،

·        ای رفته از بهشت

·        ای مانده در زمین

·        عریان و پاک و باکره و تفته مانده ام

·        هان بر شو و ببین!

·        تا اوج قلّه هاش همه خواهش است و بس

·        این سینه ها در آرزوی بارور شدن

·        و این ساقه ها که سنگ ستم می کشند سخت

·        از جانِ خشکِ خویش و غمِ بی ثمر شدن

·        دیری است یاوه مانده و بی تاب و بی قرار

·        نه خنده می زنم

·        نه گریه می کنم

·        بگرفته در گلوی من، آواز چشمه سار

·        بی کاکل گیاهِ هوس، بی نسیمِ عشق

·        بی حاصل است مزرعه ی سبزِ ماهتاب

·        بیهوده است جنبشِ گهواره های موج

·        بی رونق است جلوه ی آیینه های آب

·        بر گونه های من

·        شط، گیسوانِ خویش پریشان نمی کند

·        و این آسمانِ خشک

·        بسته است در نگاهم و باران نمی کند

·        در هر کران من
خالی است جای تو

·        اینجا نشان معجزه ی دست هات نیست

·        اینجا نشانه نیست هم از جای پای تو

پایان