زندگی مارکس و انگلس (۳۳۱)

    

 هاینریش گمکوف

برگردان

شین میم شین

 

فصل بیست و دوم

شخصیت مورد اعتماد جنبش کارگری بین المللی

 

۶

جمع گرد آینده در خانه انگلس،

جمع  چیزفهمی بود:

الئانور مارکس ـ اولینگ

و

همسرش

ادوارد اولینگ

 

فریدریک لسنر

(رهبر کارگران انگلیس)

 

جان برنس

 

کارل کائوتسکی

که

ویرایش مجله تئوریکی سوسیال ـ دموکراسی آلمان تحت عنوان «عصر جدید»

را

در لندن به عهده داشت

و

همسرش لوئیزه.

 

ادوارد برنشتین

که

از سال ۱۸۸۸ در لندن زندگی می کرد.

 

آگوست ببل

و

ویلهلم لیبکنشت

 

کارل شورلمر

(شیمیست)

 

ساموئل مور

(حقوقدان)

 

چه بسا

رهبران کارگران روس، لهستان، بلژیک، اطریش و فرانسه.

 

 

 انگلس

به داوطلبانه بودن این گردهمایی در عصر یکشنبه هر هفته

اهمیت وافری قائل بود.

 

گفت و گو ها

به زبان های آلمانی، انگلیسی و فرانسوی صورت می گرفتند

و

 انگلس

چه بسا

نقش مترجم را بازی می کرد.

 

موضوعات مطروحه

لایتناهی بودند.

 

ضمنا

همیشه مسائل جدی مطرح نمی شدند.

 

خود میزبان هم در این زمینه بی تقصیر نبود.

 

فریدریش انگلس

دوست داشت که از زندگی پر شور و شر خود قضایای خنده آوری نقل کند.

به ویژه وقتی که مهمانان از زندگی خود و یاران خود نقل می کردند.

 

چه بسا

آوازی خوانده می شد

و

 انگلس

می دانست که هنرش بلند خواندن است و نه هماهنگ خواندن.

به همین دلیل ابتکار عمل را در این زمینه به عهده دوستان می گذاشت.

 

 

 انگلس

به مثابه دوستدار واقف به ادبیات جهانی

چه بسا شعری و یا نقل قولی از ادبای جهان نقل می کرد.

 

فانی کراوچینیسکایا

میهمان روسی او

سال ها بعد

طرز روسی حرف زدن انگلس را به خاطر می آورد.

از نقل قول های انگلس از «اویگن اونگین» پوشکین

 تا احساس بودن در وطن به او بدهد.

 

مهمان نوازی انگلس

همانطور که آگوست ببل اشاره می کند،

سبب می شد

که

 «انگلس دهه های متمادی، شخصیت مورد اعتماد پرولتاریای آگاه به مافع طبقاتی اش باشد.»

 

ادامه دارد.