شین میم شین
باب دوم
در احسان
حکایت اول
(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۵۳)
بخش اول
ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!
۱
مکن، بر کف دست نه هرچه هست
که فردا به دندان بری پشت دست
معنی تحت اللفظی:
خست به خرج نده
هر چه ثروت داری به بینوایان ببخش.
در غیر این صورت، پشیمان خواهی شد.
سؤال
سعدی
در
این بیت شعر،
دست به تهدید توانگر می زند
و
از پشیمانی ناگزیر او خبر می دهد
و
در پیوند با بیت شعر قبلی، دیالک تیک بیم و امید را به شکل دیالک تیک (۱) و تطمیع بسط و تعمیم می دهد.
جواب
سعدی در این بیت شعر، دست به تهدید توانگر می زند و از پشیمانی ناگزیر او خبر می دهد و در پیوند با بیت شعر قبلی، دیالک تیک بیم و امید را به شکل دیالک تیک تهدید و تطمیع بسط و تعمیم می دهد.
۲
به پوشیدن ستر درویش کوش
که ستر خدایت بود پرده پوش
معنی تحت اللفظی:
به ژنده پوشان، لباس بده
تا
خدا آبرویت را مستور دارد.
سؤال
سعدی
در این بیت شعر،
دیالک تیک داد و (۲)
را
به شکل دیالک تیک ستر درویش و ستر خدا بسط و تعمیم می دهد.
جواب
سعدی در این بیت شعر، دیالک تیک داد و ستد را به شکل دیالک تیک ستر درویش و ستر خدا بسط و تعمیم می دهد.
او از کلمه واحدی به نام «ستر» برای ادای دو منظور مختلف هنرمندانه استفاده می کند.
ستر
به معنی بحشیدن لباس به ژهده پوش
و
ستر
به معنی مستور داشتن آبرو توسط خدا
سؤال
سعدی
به زبان فلسفی فرم واحدی برای دو (۳) مختلف برمی گزیند:
جواب
سعدی
به زبان فلسفی فرم واحدی برای دو محتوای مختلف برمی گزیند :
ستر به معنی لباس، برای برهنه ها
و
ستر به معنی جلوگیری خدا از آبرو ریزی او.
سعدی برای تشویق ثروتمندان به احسان،
چندین دیالک تیک مختلف را به خدمت می گیرد.
دیالک تیک داد و ستد
یکی از آنها ست.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر