هاینریش گمکوف
برگردان
شین میم شین
فصل شانزدهم
۱۸
آماج بدترین نفرت و بیشترین تهمت
حمایت مارکس و انگلس از کمون پاریس
انترناسیونال اول
را
به طور غیر مترقبه ای
در
کانون توجه همگانی
قرار داد.
قوای مرتجع در اروپا و امریکا
متحد شدند
و
جنبش کارگری انقلابی و نمایندگان آن
را
تحت تعقیب هار و دیوانه وار
قرار دادند.
کین و نفرت خاص آنها
مختص مارکس بود.
مارکس
در تمام طول حیاتش
به
دلیل موضع انقلابی سرسختانه اش
آماج خصومت و پیگرد قرار گرفته بود.
ولی نفرت و تهمت و خصومت طبقات استثمارگر
پس از جانبداری مارکس از کمون پاریس
بی شرمانه تر و لگام گسیخته تر گشته بود.
کین و نفرت و خصومت طبقات استثمارگر نسبت به مارکس
آن سان که درروزنامه ها و گزارشات پلیسی مطرح می شد
به
وحشت از «رئیس بزرگ انترناسیونال»
سرشته بود.
(مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۳۳، ص ۲۳۸)
خبرچینان پلیس
مارکس
را
تحت تعقیب مستمر
قرار می دادند.
روزنامه های بورژوایی
از
تهمت و افترا به مارکس
موج می زدند.
مارکس اما به دلیل این تشبثات از راه خود منحرف نمی شد.
مارکس
با لحنی سرشته به طنز و تمسخر
به
دوستی می نویسد:
«من بدان می بالم که در این لحظات تنها کسی در لندن باشم
که
آماج بدترین تهمت و بیشترین تهدید
است.
چنین وضعی
پس از مرداب کسالت آور بیست ساله
فرح انگیز و دلگشا ست.
روزنامه حکومتی «اوبزرور» مرا با پیگرد دادگاهی
تهدید می کند.
بگذار هر چه می خواهند بکنند.
من به این لاشخورها شیشکی می کشم.»
(مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۳۳، ص ۲۳۸)
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر