سیری در شعری از اخوان تحت عنوان «تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم» (۵)

ویرایش و تحلیل

از

ربابه نون

 

۱

همه کشتزارانت، از دیم و فاراب
همه دشت و در، جوی و جر دوست دارم

کویرت چو دریا و کوهت چو جنگل
همه بوم و بر، خشک و تر دوست دارم

معنی تحت اللفظی:

من

 مزارع تو 

را

از دیم تا فاریاب (دهستان هایی در حوالی رشت)

و

دشت ها و دره ها و رودها و جویبارهای تو

را

کویر و دریا و کوه و جنگل تو

را

دوست دارم.

 

 اخوان

 در این دو بیت شعرش

تعریفی از مفهوم بوم و بر

ارائه می دهد.

 

خواننده و شنونده این شعر اخوان 

هم

انتظاری جز این ندارد.

 

۲

شهیدان جانباز و فرزانه ات را
که بودند فخر بشر دوست دارم

به لطف نسیم سحر، روحشان را
چنان چون ز آهن جگر دوست دارم

هم افکار پر شورشان را که اعصار
از آن گشته زیر و زبر دوست دارم

هم آثارشان را، چه پند و چه پیغام
و گر چند سطری خبر دوست دارم

من آن جاودان یاد مردان که بودند
به هر قرن چندین نفر دوست دارم

 

معنی تحت اللفظی:

من

دوستدار شهدای فداکار و فرزانه ات

هستم

که

تعداد انگشت شماری در هر قرن

بوده اند

و 

فخر بشریت 

بوده اند

و

روح شان

لطافت نسیم سحر

را

داشته است

و

افکار پرشورشان

اعصار

را

زیر و زبر کرده اند

و

آثارشان

گاه پیغام و پند و گاه خبر بوده اند.

اخوان

در این فراز از شعرش

دست به نخبه ستایی اغراق آمیز و شبه فاشیستی می زند

و

حتی

اعتنایی

به

توده مولد و زحمتکش زجر کشیده این سامان و جهان

ندارد.

 

 

تئوری نخبگان

یکی از مهم ترین تئوری های فاشیسم و فوندامنتالیسم

است

که

مخترعش

گاسه

فاشیست اسپانیایی

است.

 

۳

همه شاعران تو وآثارشان را
به پاکی نسیم سحر دوست دارم

ز فردوسی، آن کاخ افسانه کافراخت
در آفاق فخر و ظفر دوست دارم

ز خیام، خشم و خروشی که جاوید
کند در دل و جان اثر دوست دارم

ز عطار، آن سوز و سودای پر درد
که انگیزد از جان شرر دوست دارم

وز آن شیفته شمس، شور و شراری
که جان را کند شعله‌ور دوست دارم

ز سعدی و از حافظ و از نظامی
همه شور و شعر و سمر دوست دارم

 

معنی تحت اللفظی:

من دوستدار شعرای تو هستم

که

آثارشان 

به

پاکی نسیم سحر بوده اند:

فردوسی

که

قصر افسانه ای ساخته است.

 

خیام

که

در

دل ها 

خشم و خروش بر انگیخته است.

عطار

که

جان 

را

به درد و سوز افکنده است

و

شعر و شور سمر (؟) سعدی و حافظ و نظامی

را

هم

دوست دارم.

اخوان

در این فراز از شعرش

به

ستایش 

از 

نخبگان فکری (ادبی و هنری، فلسفی، عرفانی)

می پردازد.

 

اخوان

را

می توان

یکی از مهم ترین مبلغان پوئه تیکی تئوری فاشیستی نخبگان

محسوب داشت.

 

ادامه دارد.