چرا زنان شوهردار
در هوس
ترمز می برند؟
بهاره مهرجویی
خیانت زنان شوهردار
ویرایش و تحلیل
از
ربابه نون
۱
زن چهل و سه ساله ای که با پسر خواهر شوهرش وارد رابطه شده.
پسر جوانی که پانزده سال با او تفاوت سنی دارد.
زن هیچ وقت فکرش را نمی کرد
که
شوخی ها و تنها شدن ها و جای پسرم است
و من با فلانی می روم خانه،
برایش دردسرساز شود.
این
اولین مطلبی از بهاره مهرجویی است
که
تصادفا
به دست مان رسیده است.
ما
هنوز
کم ترین شناختی از بهاره مهرجویی نداریم.
تحلیل این مطلب
بهانه ای
برای خود اندیشی است.
بهانه ای
برای تمرین تفکر مفهومی است.
بهانه ای
برای تأمل بر روی مفاهیم معینی است.
مفاهیم
(واژه ها، اصطلاحات)
چیستند؟
۲
مفاهیم
آجرهای اساسی عمارت احکام (جملات، افکار، نظرات)
اند.
بدون آموزش تعریف استاندارد مفاهیم
نمی توان حرف حریفی را فهمید
و
حرف خود
را
فرمولبندی کرد
و
تحویل حریفی داد.
۳
چرا زنان شوهردار
در هوس
ترمز می برند؟
هدف و آماج بهاره مهرجویی
از
این عنوان مطلب خویش
(البته اگر این عنوان مطلب او باشد)
قاعدتا
ریشه یابی
عیاشی و یا جندگی زنان شوهردار
در
طویله جماران
است.
فرق و تفاوت و تضاد جنده با عیاش
(خواه جنده و عیاش نر و خواه جنده و عیاش زن)
چیست؟
بهاره مهرجویی
ظاهرا
روانشناسی و یا روانکاوی خوانده است
و
مطب دایر کرده است.
به عبارت بهتر
با
تیر واحدی دو نشان متفاوت می زند:
هم
زیارت می رود
و
هم
تجارت می کند.
وجود اجتماعی هر عضو جامعه
اما
تعیین کننده شعور اجتماعی او ست.
به همین دلیل
مفاهیم او
از
ماهیت طبقاتی اش
پرده برمی دارند.
مفاهیم هر کس
شناسنامه طبقاتی او هستند.
۴
چرا زنان شوهردار
در هوس
ترمز می برند؟
بهاره مهرجویی
خیال می کند که زن، زن است.
در قاموس او،
زنان
چیزهایی از جنس سیب
اند.
همانطور
که
سیب ها را می توان به انواع مختلف و متفاوت،
طبقه بندی کرد:
مثلا
الف
سیب آلیس
ب
سیب مالوس
به همان سان هم می توان زنان
را
به
زنان بی شوهر و زنان شوهردار
طبقه بندی کرد.
۵
چرا زنان شوهردار
در هوس
ترمز می برند؟
می توان گفت
که
بهاره مهرجویی
در این عنوان مطلب خویش
دیالک تیک مجرد و مقید
را
به شکل دیالک تیک زن بی شوهر و زن با شوهر (زن شوهردار)
بسط و تعمیم می دهد.
ترفند ایده ئولوژیکی بدی نیست.
زن
ولی
در هر صورت
بسته به رابطه اش با نر،
هویت کسب می کند.
زن
بدین طریق
هویت زدایی می شود.
زن
بدین طریق
محروم از هویت «درخود» (فی نفسه) خود می شود.
سؤال استراتژیکی بهاره مهرجویی
این است
که
چرا
زنان مقید
(شوهردار)
جندگی و یا عیاشی می کنند؟
سؤال ناقابل ما این است
که
مگر دختران و یا زنان مجرد (بی شوهر)
جزو قدیسان اند
و
کم ترین میلی به جندگی و عیاشی ندارند؟
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر