نیمایوشیج
(1274 ـ 1338)
تحلیل
واره ای از
گاف
سنگزاد
4
مفهوم «برآمدن
آفتاب»
در درون (میهنش)، حکومت دیکتاتوری بود که بشدت از برآمدن
آفتاب در خانه همسایه می ترسید.
·
منظور سیاوش از مفهوم «برآمدن
آفتاب»، بی شک پیروزی انقلاب پرولتری بوده است، پدیده ای که جهان کهنه را حتی در
مقیاس بین المللی از بیخ و بن به لرزه افکنده بود.
5
مفهوم «دیوار کشیدن در برابر آفتاب»
و با هزار شیوه، در برابر آن، دیوار می کشید، تا چشم و دل
محرومان بدان روشن نشود
·
سیاوش با این مفهوم، دنیائی مطلب
برای گفتن دارد.
·
او از تشکیل استبدادی عریان به
چندین نیت زیر پرده برمی دارد:
1
·
دیوار کشیدن در قبال آفتاب اکتبر
2
·
مانع تراشی در قبال جنبش انقلابی
توده ها
3
·
سرکوب هر جنبش انقلابی در نطفه
4
·
زمینه سازی برای مداخلات
امپریالیستی در جنگ داخلی کشور شوراها
5
·
اشاعه تبلیغات بی شرمانه آنتی
کمونیستی در مقیاس منطقه
·
و غیره
6
مفهوم «تاریکی و سیاهی خانه»
(که بشدت از برآمدن آفتاب در خانه همسایه می ترسید و با
هزار شیوه، در برابر آن، دیوار می کشید، تا چشم و دل محرومان بدان روشن نشود و
شاعر، همه تاریکی و سیاهی خانه خود را از آن پرده پوشی ها و روشنائی ستیزی های
حکومت می دانست.)
·
تاریکی و سیاهی خانه در قاموس
سیاوش را می توان به معانی زیر تلقی کرد:
1
·
ممنوعیت روشنگری علمی و انقلابی
2
·
محرومیت خلق از حق انقلاب.
3
·
تحمیل استبداد و ارتجاع بر جامعه
·
سیاوش با مفاهیم یاد شده، دوئالیسم نور و ظلمت دیر آشنای
مانی پیامبر را به شکل دیالک تیک روشنائی و تیرگی بسط و تعمیم می دهد و از مبارزه نور
بر ضد ظلمت پرده برمی دارد.
7
مفهوم «پرده پوشی و روشنائی ستیزی»
و شاعر، همه تاریکی و سیاهی خانه خود را از آن پرده پوشی ها
و روشنائی ستیزی های حکومت می دانست.
·
بنظر سیاوش، نیما حکومت استبدادی
رضا شاه را مانع اصلی تنویر افکار عمومی می دانست.
·
پرده پوشی آفتاب و روشنائی ستیزی را
می توان به معانی زیر تلقی کرد:
1
·
به معنی مانی پولاسیون و تخریب
افکار عمومی
2
·
به معنی ممانعت از روشنگری علمی و انقلابی
3
·
به معنی عوامفریبی از طریق اشاعه
اطلاعات غلط و تحریف شده در میان مردم
تز ششم
و اما نیما، اولی را می ستود و دومین را می کوبید
و نطفه
شعر اجتماعی و سیاسی نیما از همین جا ست که آغاز می شود.
·
مفاهیمی که سیاوش در این تز به
خدمت می گیرد، عبارتند از «اولی و دومی»، «ستایش و کوبش»، «شعر اجتماعی و سیاسی»
1
مفاهیم «اولی و دومی»، ستایش و کوبش
·
منظور سیاوش از اولی، حکومت توده ها
در همسایه شمالی است که نیما مورد ستایش قرار می دهد و منظور از دومی،
دیکتاتوری رضاشاه است، که نیما می کوبد.
·
سیاوش بدین طریق دیالک تیک روشنگری
را به شکل دیالک تیک ستایش و کوبش بسط و تعمیم می دهد.
·
نیما بزعم سیاوش از حکومت توده ها
در همسایه شمالی طرفداری می کند و با استبداد اقلیتی انگل و استثمارگر در ایران مخالفت
می ورزد.
·
از دید سیاوش، نیما نه تنها شاعری
خوداندیش، نو اندیش، نوآور و نوپرداز، بلکه انسانی انقلابی، هومانیست و عمیقا طرفدار پیشرفت
اجتماعی بوده است.
·
نیما هر آنچه را که مثبت،
انقلابی و خادم پیشرفت بوده، ستوده است و هر
آنچه را که منفی، مخرب، ارتجاعی و سد راه توسعه اجتماعی بوده، مورد انتقاد قرار
داده است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر