تحلیلی از
یدالله سلطان پور
فونکسیون های فوتبال
·
فوتبال برای طبقه
حاکمه مائده ای آسمانی است:
·
بورژوازی فونکسیون
های متنوعی را به فوتبال محول کرده و بطرز
موفقیت آمیزی مورد بهره برداری قرار می دهد:
1
·
یکی از فونکسیون های
مهم محوله به فوتبال همان فونکسیون اصلی مذهب است.
·
فوتبال نیز بسان
مذهب، دیالک تیکی از امید و افیون است.
·
فوتبال روان و
ضمیر توده را تسخیر می کند:
·
فوتبال به توده
امید واهی و قلابی می دهد.
·
فوتبال توده را
به شور و شوق بی محتوا می اندازد.
·
فوتبال توده را به
جنب و جوش توخالی و ابلهانه برمی انگیزد و ضمنا تخدیر و تخریب می کند.
2
·
فوتبال فقط معرکه
جام جهانی، جام قاره ای، جام ملی، جام شهری و روستائی نیست.
·
فوتبال بسان مذهب
افیون روزمره توده است.
·
فوتبال توده را
بسان مذهب از درون می پوساند و به گند می کشد.
·
فوتبال بسان مذهب
ایدئولوژی است.
·
توده یا به
تماشای بی واسطه و شخصی فوتبال می پردازد و یا به تماشای با واسطه آن از طریق
تلویزیون، مجله، روزنامه، انترنت، گفتگو و غیره.
3
·
فوتبال از خیلی
نظرات و جهات شباهت غریبی به مذهب دارد.
·
مذهب هم فقط سفر
حج و کربلا و نجف و مشهد و امام زاده و مسجد و مجلس عزا و غیره نیست.
·
مذهب حتی فقط عبادت
سه و یا پنج وعده ای روزمره نیست.
·
مذهب ایدئولوژی
است و لحظه به لحظه زندگی توده را تحت تسخیر فلج کننده ی خود دارد.
4
·
فوتبال هم بسان مذهب،
شعور کاذب است:
·
فوتبال هم بسان مذهب،
آیه و روایت و حدیث و بحث و شکیات و غیره دارد.
·
داوری روا و یا
ناروای داور در معرکه فوتبال، یکی از ضرورت های فوتبال است.
·
و گرنه تداوم
افیون فوتبال امکان ناپذیر می گردد:
·
فوتبال پس از
پایان 90 دقیقه ای معرکه در میدان بازی، در قهوه خانه و کافه و کوچه و خیابان و
محل کار و خانه و کارخانه بکمک همین داوری روا و ناورای داور و یا نحوه و نوع
رفتار بازیکنان منفرد تداوم می یابد و مؤثر می افتد.
·
توده شعور کاذب
مربوط به فوتبال را به مثابه شعور حقیقی استنباط می کند.
5
·
نقش مخرب فوتبال نیز
همان نقش مخرب مذهب است.
·
بنا بر طنزی،
ارمنی ئی تصمیم به مسلمان شدن می گیرد و پیش واعظ شهر می رود تا با تکالیف دینی آشنا
شود.
·
ارمنی خوداندیش،
پس از شنیدن تکالیف دینی به این نتیجه منطقی و تجربی می رسد که دین آدمیان را به
دنبال نخود سیاه واهی می فرستد و با دست خالی و تنی خسته به خانه برمی گرداند.
6
·
توده تمامی انرژی،
اشتیاق، عاطفه، عشق و احساس خود را نثار مهره ها و مسائل مادی و خیالی و روحی فوتبال می
کند، درست به همان سان که نثار خدا و پیامبر و امام و آل عبا و ائمه اطهار و غیره.
·
حریفی همین هفته
خود را به ترفندی به «قهرمان خلق» آرژانتین و شاید هم «قهرمان بشریت» حضرت مسی می
رساند و در مقابلش به احترامی شبه مذهبی زانو و بر کفش قهرمان بوسه می زند و دوربین
های رسانه های «روشنگری» تمام ارضی همین حادثه «تاریخ ساز» را به چشم و گوش هوش
بشریت بی نصیب از هوش می رسانند.
·
این همان مسی است
که پلاکاتی مزین به عکس پاپ واتیکان را بالای سر تیم آرژانتین می گیرد و ایمان مذهبی
خود را نشان جهانیان می دهد.
·
مذهب و فوتبال
حتی در لحظه به لحظه معرکه فوتبال دست در دست با هم می روند.
·
هر بازیکنی به
هنگام ورود به میدان بازی و خروج از میدان بازی
و قبل از و پس از زدن گلی صلیبی می کشد و دعائی نثار آسمان ها می کند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر