خود آموز خود اندیشی (۱۰۵۳)

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شور

حکایت اول

بخش دوم

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۸۲ ـ ۸۳)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم

 

«خدا دوست» را گر بدرند پوست

نخواهد شدن دشمن دوست، دوست.»

 

معنی تحت اللفظی:

اگر پوست عابد توده ای را بکنند، باز هم با دشمن توده، دوست نخواهد شد.

 

آنچه که عابد و سعدی نمی دانند، این حقیقت امر است که دوستی و دشمنی،

قبل از همه مبتنی بر عوامل اوبژکتیو (عینی) است و نه مبتنی بر عوامل سوبژکتیو (ذهنی).

دوستی و دشمنی

ارادی، اختیاری و دلبخواهی نیست.

می توان دوست کسی بود، بدون اینکه از بود و نبودش با خبر باشی.

مثال:

میان بلشویک ها و توده ها در دور افتاده ترین جزایر جهان، پیوند دوستی اصیل و عمیق برقرار بود.

میان ویت کنگ و زحمتکشان در قاره های دیگر هم به همین سان.

دوستی و دشمنی

همیشه

مبتنی بر منافع است.

 

دوستی و دشمنی بر اساس دوست داشتن دوست تو و یا دشمن داشتن دشمن تو

نه واقعیت دارد و نه اصالت.

چنین رابطه ای،

رابطه ای سوبژکتیو است و دستخوش تغییر است.

 

ادامه دارد.