خود آموز خود اندیشی (۱۰۵۱)

 

 

 

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شور

حکایت اول

بخش دوم

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۸۲ ـ ۸۳)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم

 

۱

پریشیده عقل و پراکنده هوش

ز قول نصیحتگر آکنده گوش

معنی تحت اللفظی:

مشخصه مهم عشاق حق، پریشانی عقلی و حواس پرتی از سویی

و

اندرز باران گشتن شان از سوی دیگر است.

 

 

تو با آن، که من دوستم، دشمنی

نپندارمت، دوستدار منی

معنی تحت اللفظی:

پیش شرط دوست داشتن کسی، دوستی با دوستان او ست.

 

این شرط عابد توده ای  می تواند در تحلیل نهایی درست باشد.

یعنی قضیه می تواند در پله عام چنین باشد.

 

دوستی و دشمنی

اما رابطه ای مبتنی بر منافع متقابل است.

دشمن دوستان کسی می تواند در عرصه معین خاصی برای مدت معینی، دوست او باشد.

مثال:

بورژوازی چین به نمایندگی چیانکایچک، دشمن توده های خلق و حزب کمونیست چین بود.

ولی به دلیل خصومت بخور و نمیر با فاشیسم ژاپن، برای مدت معینی متحد جنبش رهایی بخش ملی تحت رهبری حزب کمونیست چین گشت.

 

دوستی و دشمنی

رابطه دیالک تیکی با هم دارند و می توانند به یکدیگر تبدیل شوند:

اگر اشتراک منافع به اختلاف منافع مبدل شود، دوستی فی مابین به دشمنی فی مابین مبدل می شود.

سیاوش کسرایی هم در شعر ارجمندی تحت عنوان «نان به یک نرخ نمی ماند در این بازار» از این حقیقت امر پرده برداشته است.

 

ادامه دارد.