۱۴۰۳ مرداد ۲۲, دوشنبه

قرآن کریم از دیدی دیگر (سوره النساء ویا زنان) (۲۹۷)

 

ویرایش و تحلیل

از

فریدون ابراهیمی

 ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَقْرَبُوا الصَّلَاةَ وَأَنتُمْ سُكَارَىٰ حَتَّىٰ تَعْلَمُوا مَا تَقُولُونَ وَلَا جُنُبًا إِلَّا عَابِرِي سَبِيلٍ حَتَّىٰ تَغْتَسِلُوا ۚ وَإِن كُنتُم مَّرْضَىٰ أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِّنكُم مِّنَ الْغَائِطِ أَوْ لَامَسْتُمُ النِّسَاءَ فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَيَمَّمُوا صَعِيدًا طَيِّبًا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَفُوًّا غَفُورًا﴾
[ النساء: ۴۳]

ای کسانی که ایمان آورده اید!
 در حال مستی به نماز نزدیک نشوید، تا بدانید چه می گویید، 
و (نیز) در حال جنابت، تا غسل کنید، مگر اینکه رهگذار باشید. 
و اگر بیمار، یا مسافر بودید، و یا یکی از شما از مکان قضای حاجت آمد، یا با زنان آمیزش کرده اید، و آب نیافتید، پس با خاک پاک تیممّ کنید، 
(به این روش که) چهره و دستهایتان را (با آن) مسح کنید،
 بی گمان خداوند بخشنده ی آمرزنده است.
 

این آیه کریم 

بیشتر به شرایط مربوط به نماز ارتباط دارد که جفتگیری با زنان  فقط یکی از این شرایط است:

ای کسانی که ایمان آورده اید!
 در حال مستی به نماز نزدیک نشوید، تا بدانید چه می گویید،

 

در حالت مستی نماز جایز نیست

چون مست حرف دهن خود را حتی نمی فهمد.

این بدان معنی است که مسلمین در صدر اسلام، مست هم می کردنده اند و بعد در حالت مستی، نماز می خوانده اند.

این هنوز چیزی نیست.

و (نیز) در حال جنابت، تا غسل کنید، مگر اینکه رهگذار باشید.  

 جنابت به وضعی که افراد پس از جفتگیری دارند، اطلاق می شود.

 مسلمین در صورت جنایت و سفر هم مجاز به نمازخوانی نیستند.

و (نیز) در حال جنابت، تا غسل کنید، مگر اینکه رهگذار باشید. 
 
 
و اگر بیمار، یا مسافر بودید، و یا یکی از شما از مکان قضای حاجت آمد، یا با زنان آمیزش کرده اید، و آب نیافتید، پس با خاک پاک تیممّ کنید، 
(به این روش که) چهره و دستهایتان را (با آن) مسح کنید،
 

اکنون کریم آلترناتیوی برای غسل پیش از نماز، عرضه می دارد:

تیمم.

تیمم در سفر، 

تیمم در صورت فقدان آب، پس از رفع حاجت و جفتگیری.

عجیب است که کریم، زنان را نه آدم، بلکه آلت (آلت فعل جفتگیری) می داند.

اگرچه این سوره، سوره زنان است.

آنچه که کریم هرگز فراموش نمی کند، خدا ست:

 بی گمان خداوند بخشنده ی آمرزنده است.

این صفت خدا، همان صفت اربابان بنده دار و بعدها فئودال و سرمایه دار است

هدف عفو و بخشش ارباب زمینی و آسمانی این است

که

 پس از قتل عام توده های برده و رعیت و پرولتر

چرخ تولید از حرکت باز نماند. 

﴿أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِّنَ الْكِتَابِ يَشْتَرُونَ الضَّلَالَةَ وَيُرِيدُونَ أَن تَضِلُّوا السَّبِيلَ﴾
[ النساء: ۴۴]

آيا آن كسانى را كه از كتاب بهره‌اى داده شده‌اند، نديده‌اى كه گمراهى مى‌خرند و مى‌خواهند كه شما نيز گمراه شويد؟

این آیه کریم،

کمترین ربطی به زنان ندارد.

بیشتر به اهل کتاب مربوط می شود. 

اهل کتاب در صدر اسلام، با سماجت و پیگیری از کیش خود دفاع می کنند و مسلمین را حتی تحت تأثیر قرار می دهند.


﴿وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِأَعْدَائِكُمْ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَلِيًّا وَكَفَىٰ بِاللَّهِ نَصِيرًا﴾
[ النساء: ۴۵]

خدا دشمنان شما را بهتر مى‌شناسد و دوستى او شما را كفايت خواهد كرد و يارى او شما را بسنده است.

کریم در این آیه به دیالک تیک دوست و دشمن اشاره دارد:

خدای کریم

هم دشمن شناس درجه یک است و هم تنها دوست و مددکار مسلمین است و آنها را از هر یار و یاور دیگری بی نیاز می سازد.


محتوای این آیه، بیشتر تسکین روحی و روانی به مسلمین در طویله طبقاتی است

که جنک همه بر ضد همه شعله ور است

و

دوست امروزت می تواند دشمن فردایت باشد.

فقط کافی است که امروز از او قرض بگیری و فردا در صورت عجز از پس دادن قرض، با زن و بچه هایت، برده او گردی.

 

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر