تأملی
از
میم حجری
دایی جان ناپلئون
مجموعه تلویزیونی ایرانی است
که قبل
از عنگلاب اسلامی ۱۳۵۷ در ایران ساخته شده
و
از
تلویزیون ملی ایران
پخش شده است.
این
مجموعه تلویزیونی بر اساس رمانی به همین نام
اثر نویسنده طنزپرداز معاصر
ایرانی
ایرج پزشکزاد
تهیه و توسط ناصر تقوایی
کارگردانی و تولید شده است.
تأملات ما
بر
اساس تماشای یکباره ی فیلم مربوطه است.
به
همین دلیل
نه
تحلیلی از رمان مربوطه
بلکه
تأملی بر فیلم مربوطه
است.
ایرج پزشکزاد
نویسنده ارجمندی
است
و
مطالعه آثار او
برای ما
حسرتی.
ایرج پزشکزاد
هنرمند
به
معنی واقعی کلمه
است.
ایرج پزشکزاد
هنرمند برجسته ای در مقایس جهانی
است.
دایی جان ناپلئون
به
همین دلیل
انعکاس هنری رئالیستی جامعه فئودالی ایران
است.
ایرج پزشکزاد
خود
فئودال زاده
است.
دایی جان ناپلئون
انعکاس هنری پدر خود او ست.
ایرج پزشکزاد
اما
فئودال زاده ای نیمه فئودال ـ نیمه بورژوا
ست.
ایرج پزشکزاد
تحصیلکرده رشته حقوق در فرانسه است.
درست به همین دلیل
دایی جان ناپلئون
انتقادی امپیریستی (تجربه گرایاینه) از اشرافیت فئودال و روحانی
است.
رمان دایی جان ناپلئون
ساطور انتقادی نیمه فئودالی ـ نیمه بورژوایی
بر
عندام اشرافیت در حال زوال فئودالی ـ روحانی
است.
دقت بینشی ـ تبیینی ایرج پزشکزاد
خارق العاده
است.
ستایش انگیز
است.
شاید
همتایی برای او
حتی
در
مقیاس جهانی
وجود نداشته باشد.
حسن آثار هنری
استقلال نسبی آنها
از
هنرمند مربوطه
است.
گنجینه فکری نهفته در رمان دایی جان ناپلئون
صدها بار غنی تر از بضاعت فکری ایرج پزشکزاد
است.
خود ایرج پزشکزاد
هنوز
نمی داند
که
چه
اثر هنری رئالیستی ارزشمندی
تألیف و تحریر و تولید
کرده است.
از
مصاحبه های او
این
حقیقت امر
آشکار می گردد.
آغازگاه تأمل ما
کاراکترهای این رمان
خواهند بود
که
در
کاراکتر آنها
جامعه
و
طبقات اجتماعی
انعکاس می یابند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر