اثری از
کمال الملک
عمران صلاحي
(۱۳۲۵– ۱۳۸۵)
شاعر،
نویسنده، مترجم و طنزپرداز
استاد
مفتون امینی
می گفت:
«روزی با
غلامحسین نصیری پور
به کوهنوردی
رفته بودم.
بین راه
نصیری پور
ـ مرتب ـ
مرا استاد خطاب می کرد.
من هم سینه را
جلو می دادم
و خودم را می
گرفتم.
به اولین قهوه
خانه که رسیدیم،
دیدم، دوست مان به قهوه چی هم استاد می گوید.
معلوم شد
«استاد»
تکیه کلام حریف است.
پایان
بیماری
خسرو شاهانی
در خانه بستری بود.
آخرین روزهای
عمرش به دیدنش رفتم.
خیلی خوشحال
شد و گفت:
«بیماری
من چون سبب پرسش او شد
می میرم از
این غم که چرا بهترم امروز.»
آفتابي ساده
پایان
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر