تکنوکراسی چیست و تکنوکرات کیست؟ (2)

  شین میم شین

·        تکنوکرات ها جزو قشر روشنفکر جامعه بشری اند و به همین دلیل نمی توان آنها را همگون و یکدست تلقی کرد.

1

·        همگون و یکدست جا زدن تکنوکرات ها، یکی از ترفند های طبقه حاکمه امپریالیستی است.

·        این ترفند ریشه در خرافه رایج راجع به قشر روشنفکر دارد:

·        ایدئولوگ های طبقه حاکمه امپریالیستی قشر روشنفکر را به مثابه گروه ماورای اجتماعی و شناور بر فراز طبقات اجتماعی قلمداد می کنند که گویا یکدست و همگون است و فاقد تعلقات طبقاتی و منافع طبقاتی است و ضمنا منجی بشریت است.

2

·        هدف و آماج طبقه حاکمه امپریالیستی، اولا سر پوش نهادن بر نقش تاریخی طبقه کارگر به مثابه سوبژکت تاریخ است.

·        ثانیا تاریخ ساز جازدن روشنفکران و انکار نقش تاریخ ساز توده های مولد و زحمتکش است.    

·        یک تیر تحریف مفهومی و دو نشان ایده ئولوژیکی

3

·        اگر خلایق بدانند که تکنوکرات ها، بخشی از روشنفکران جامعه اند که فونکسیون سیاسی و غیره به عهده می گیرند، آنگاه می فهمند که تکنوکراسی تازگی ندارد:

الف

·        مثلا علمای (فلاسفه) یونان باستان که در رابطه تنگاتنگ با اسکندر قرار داشتند و فونکسیون مشاور سیاسی و نظامی و غیره به عهده داشتند، تکنوکرات بوده اند.

ب

·        کارل مارکس و فریدریش انگلس نیز از علمای ریاضی و علوم طبیعی (علم الاشیاء) بوده اند.

·        بنابرین، آندو نیز از علوم طبیعی وارد سیاست شده بودند و در نتیجه، تکنوکرات محسوب می شوند.

4

·        تکنوکرات ها، بسته به تعلقات طبقاتی شان، تفاوت ها و حتی تضادهای آشتی ناپذیر با هم دارند.

·        هر گردی، گردو نیست.

5

·        ورود تکنوکرات ها به سیاست، هم می تواند مثبت باشد و هم می تواند منفی باشد.

·        این بسته ماهیت طبقاتی تکنوکرات ها ست.

·        چرا و به چه دلیل؟  

6

·        این ادعای ایدئولوگ های طبقه حاکمه امپریالیستی که با ورود روز افزون تکنوکرات ها به سیاست، اهمیت احزاب سیاسی، تشکیل اراده بطرز دموکراتیک و روند های تصمیمگیری سیاسی کاهش می یابد، جفنگی بیش نیست:

الف

·        اولا تکنوکرات ها، بسته به ماهیت طبقاتی شان ـ خواه و ناخواه ـ  طرفدار حزب طبقه خاص خویش اند.

·        چون تکنوکرات ماورای اجتماعی، ماورای طبقاتی و ماورای حزبی در کره بی سکنه مریخ یافت می شود و نه در کره مسکونی زمین.

ب

·        ثانیا تشکیل دموکراتیکی اراده بستگی به نظام اجتماعی ـ اقتصادی حاکم دارد و نه بستگی به بود و نبود علما در سیاست.

·        این طبقه حاکمه امپریالیستی است که بطرز برنامه ریزی شده ای خلایق را خر می سازد و نه حضور و غیاب تکنوکرات ها در سیاست.

·        اگر تکنوکرات ها، خلقی و انقلابی باشند، تشکیل دموکراتیک اراده در حکومت و در جامعه علمی و سیستماتیزه می شود.  

پ

·        ثالثا روندهای تصمیمگیری احزاب سیاسی ربطی به حضور و غیاب تکنوکرات ها ندارد.

·        نقش تعیین کننده در تصمیمگیری ها از آن منافع طبقاتی است و نه از آن حضور و غیاب تکنوکرات ها.

7

·        یکی از محاسن حضور تکنوکرات ها در احزاب و دول خلقی و انقلابی، سنگین تر گشتن کفه ترازو به نفع خود مختاری روز افزون خلق و به ضرر اوتوریته های کاریسماتیک انگشت شمار چه بسا کمسواد است.

8

·        ما مثلا از سال 2007 در جمهوری خلق چین شاهد این تحول چشمگیر هستیم:

·        جای اوتوریته های کاریسماتیک (مائوتسه دون و دن سیائوپینگ) را فونکسیونر های تحصیلکرده در رشته های علمی و فنی و اجتماعی و اقتصادی و حقوقی و غیره گرفته اند و می گیرند.

·        در نتیجه، سبک و رسم و روال رهبری جامعه نیز بطرز بنیادی دگرگون می شود.

پایان