ﻋﻤﺮان ﺻﻼﺣﯽ
ﺑﯿﺎ ﮐﻤﯽ ﺑﺪ ﺑﺎش
ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﯽ، ﻣﯽ داﻧﻢ، ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﯽ، اﻣﺎ
ﺑﯿﺎ ﮐﻤﯽ ﺑﺪ ﺑﺎش
ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﺒﺰه و ﮔﻞ را
ﺑﻪ آب ﻋﺎدت دادی
ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻟﺐ ﺧﻮد، اﯾﻦ ﻏﻤﯿﻦ ﺗﻨﻬﺎ را
ﺑﻪ ﻣﯽ ﺑﺸﺎرت دادی
ﺗﻮ را ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ، ﺧﯿﺎل ﻣﯽ ﮐﻨﻢ اﻧﺴﺎن،
ﻫﻤﯿﺸﻪ اﯾﻦ ﺳﺎن اﺳﺖ
ﭼﺮا ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻬﺎری؟
ﮐﻤﯽ زﻣﺴﺘﺎن ﺑﺎش
ﻣﺮا ﺑﻪ ﺳﺮدی اﯾﻦ روزﮔﺎر، ﻋﺎدت ده
ﭼﺮا ﺗﻮ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺑﯽ؟
ﺑﯿﺎ ﮐﻤﯽ ﺑﺪ ﺑﺎش
پایان
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر