۱۳۹۴ اردیبهشت ۳, پنجشنبه

کلنجار سنگ صبوری با سگ سخنگویی (۱)


محمد بهمن‌بیگی ( ۱۲۹۸ - ۱۳۸۹)
 نویسنده و از فعالان آموزش عشایری در ایران
مؤلف «بخارای من، ایل من»

 فرازی از «بخارای من، ایل من»
محمد بهمن بیگی
ویرایش از سگ سخنگو

پیشکش به محمدعلی شهبازی
«لری» که چشم ما بود.

کار مردان ایل با تفنگ، 
به ویژه تفنگ پنج تیری بنام «برنو»، 
به عشق و عاشقی کشیده شده بود. 

برنو، تفنگ خوشدست و موشکاف و دور بردی بود.

ساخت یکی از شهرهای فرنگ بنام «برنو» بود.

لُـرها این تفنگ را به نام آن شهر، «برنو» می نامیدند.

راجع به
«برنو»، شعر می سرودند.
دختر زیبا را «برنو» می نامیدند.
یار بلند بالا را هم «برنو» می نامیدند.

معلوم نبود که از زن و «برنو»، کدام یکی را بیشتر دوست دارند.

در تحلیل نهایی، 
هر مردی ـ همزمان ـ در آرزوی دو «برنو» بود:
«برنو» یی بر دوش
و 
 «برنو» یی در آغوش.

پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر