۱۳۹۴ اردیبهشت ۹, چهارشنبه

قصه های خانم گاف (18)

سمبل آلت تناسلی در عصر بربریت
گاف سنگزاد

• اندیشنده گفت:
• «بنی بشر در عصر بربریت، تندیس هائی عظیم از آلات تناسلی می ساختند و آنها را بسان بت می پرستیدند.
• آنها بدین طریق، عملا به پرستش از روند توسعه و تکامل و تکثیر انواع می پرداختند.»

• خانم گاف گفت:
• «در عصر جاهلیت مدرن نیز بنی بشر بیگانه با خویش به پرستش آلات تناسلی روی آورده است:
• پرستشی با ماهیتی دیگر!
• پرستشی مبتنی بر ولگاریسم، لمپنیسم و فرمالیسم!
• پرستشی خردستیز، پیشرفت ستیز، تمدن ستیز، فرهنگ ستیز و لاجرم انسانیت ستیز!»

• اندیشنده نتیجه گرفت که فرم واحد می تواند محتواهای چه بسا متضاد داشته باشد:
• بسان بطری ئی که در آن هم بتوان انگبین نگه داشت و هم زهر!»

• خانم گاف گفت:
• «عصر جاهلیت مدرن، بمراتب تهوع انگیزتر و ترحم انگیزتر از عصر بربریت است!

• در عصر بربریت، شعور با سطح توسعه وجود انطباق داشت.

• اما در عصر جاهلیت مدرن، دره ای عمق ناپیدا میان شعور و وجود دهن باز کرده است:
• علم و فن در حد اعلای رشد و توسعه است، بنی بشر اما بسان نیاکان حیوان واره اش در عصر بربریت می اندیشند و لذا از آلات تناسلی بت و معیار می سازد:

• بدین طریق، آزاد زن و آزادمرد به زن و مردی اطلاق می شود که در ملأ عام برهنه و لخت شود!

• بدین طریق، آزادی زنان در کشف حجاب و حتی چه بسا در هرزگی و ابتذال خلاصه و تخریب می شود!»


خواب خرد به زایش هیولا می انجامد!
اثری از فرانسیسکو گویا
Francisco de Goya

• اندیشنده گفت:
• «پس در عصر جاهلیت مدرن، خردستیزی (ایراسیونالیسم) نیز خود را برهنه و لخت و عریان نمودار می سازد!»

• پرسیدند:
• «به چه دلیل؟»

• اندیشنده جواب داد:
• «رنه دکارت ـ رسول راسیونالیسم (خردگرائی) در عصر جدید ـ می گفت:
• «من می اندیشم، پس هستم!»

• در تز کارتزیانیستی دکارت، قوه تفکر دلیل بی چون و چرا بر انسانیت بنی بشر تلقی می شد.


• در عصر جاهلیت مدرن، تز کارتزیانیستی با تز خردستیز زیر جایگزین می شود:

• «من در ملأ عام برهنه می شوم، پس هستم!»
• بدین طریق، ملاک تمیز بشر از جانور از بین می رود، چرا که جانوران در این زمینه بر بنی بشر عصر جاهلیت مدرن تقدم دارند!»

• خانم گاف گفت:
• «فاجعه بمراتب مهیب تر از این است.

• در عصر جاهلیت مدرن، دیالک تیک غریزه و عقل بی محابا تخریب می شود، عقل ـ بی پروا ـ تحقیر و به دور انداخته می شود.

• غریزه اما ـ به هزار حیله و ترفند ـ تجلیل می شود و بسان فرمانفرمای قدر قدرتی، بر تخت می نشیند و فرمان می راند:
• ستایش از آلات تناسلی در عصر جاهلیت مدرن، در حقیقت به معنی ستایش از غریزه جنسی است و فقط در فرم، شبیه ستایش از آلات تناسلی در عصر بربریت است و بس!»

پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر