تراژدی «مهره سرخ» از سیاوش کسرایی (5)

پیشکش به مهری

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

  

·        قامت کشیده ـ سرکش و سوزان ـ

·        چون آخرین برآمد کاهیده، شمع شب

·        سهراب پر توان

·        دارد سخن به لب:

·        «انگار تا که من برسیدم

·        وارونه شد جهان

·        ناراستی پدید

·        پیوندها نهان

·        پور و پدر برابر هم تیغ می کشند

·        اما

·        پائی نه در میان

·        دستی نه پیشگیر

·        یک لب به مهربانی و پیوند باز، نه

·        از پشت سال ها

·        دوری و انتظار

·        آن دم که پا گرفته یکی شعله، تا بدان

·        از ره رسیده را

·        با چشم دل ببینی و بشناسی

·        در پرده های مه نفسی کارساز، نه 

·        وقتی به رزم

·        چشم و چراغ تو

·        رستمت

·        می رفت تا پسر بکشد

·        با خود اوفتد

·        زال زرت چه شد که به تدبیر می نشست؟

·        سیمرغ رهنمای کجا بود

·        آن قاف آشیان؟

·        و اینک که زخم پهلوی من چون گل عقیق

·        پر داده عطر مرگ

·        کاووس شاه کیست که بی رأیت، ای حکیم

·        دارو کند نهان؟

·        لب بسته خامشان،

·        فرمانبران رام کدام آفریدگار

·        یا بد سرشتگان کدام آفرینش اند؟

·        اینان به خامشی

·        آیا نه هیمه های مدد کار آتش اند؟»

·        سهراب

·        ـ آشفته تر ز پیش ـ

·        دستی به روی زخم تهیگاه می کشد

·        شب

·        آه می کشد

·        نازش به پهلوانی رستم

·        در واپسین دمان

·        بر خاک سرد بود

·        خفتن کنار مادر و آغوش گرم او

·        دردا چه بی دوام،

·        کوتاه،

·        عمر شبنم لبریز درد بود

·        «خوش بود روزگار

·        گر محنت کسان

·        چون خار سرزنش به دل و جان نمی خلید

·        یا بردرخت پر گل و پر بار آرزو

·        هر روز نو به نو

·        این بی شمار میوه رنگین نمی رسید!

·        در کشور تو، آه

·        یک سرگذشت نیست چو از آن من، تباه

·        جنگ و شکست و بی کسی و غم

·        با داشتن کدام گناه است این ستم؟»

ادامه دارد