فوندامنتالیسم وطنی (2)

سرچشمه:

صفحه فیس بوک

آذر بیان

تحمیل اقتصاد تک – محصولی - نفتی به ایران

·        در دو دهه ی گذشته شماری از یکان های اقتصادی بنیادها، به افراد و نهادهای زیر منتقل شده اند:

الف

·        به بازاریان بزرگ

·        (از آن میان مؤتلفه ای ها و دست اندرکاران اتاق بازرگانی)

ب

·        به تکنوکرات های کهنه کار

·        (پراگماتیست ها)

ت

·        به بوروکرات های نوکار (تندروها)

پ

·        به دست اندرکاران بینابینی (اصلاح طلب ها)

ث

·        به پاسداران بالاجایگاه

·        (از آن میان قرارگاه خاتم الانبیا)

ج

·        به موقوفه داران فربه

·        (از جمله آستان قدس رضوی)   

1

·        با این وجود هنوز «بیت رهبری» (بزرگترین نهاد اشرافیت روحانی ایران) بخش چشمگیری از این دارایی ها را زیر کنترل خویش دارد.

2

·        کشکمش بر سر «سهم» بیشتر از این «بیت المال» مردمی، هنوز دنباله دارد و ترس «بیت رهبری» از روشدن هرچه بیشتر این دزدی ها در آستانه ی انتخابات تازه ی ریاست جمهوری، نشان دهنده ی ژرفای این تاراج گری ها ست.

3

·        همه ی این زراندوزان ولایی در گذار سیاست های اقتصادی «براستی ملی»، همانا سازمان برنامه و بودجه ی کارا، بانک مرکزی توانا، و بویــــــژه، دولت و مجلس کارآمد و برگزیده و کنتــــــــــرل شده از سوی «شــــــــــــوراهای واقعا مردمـــــــــــی»، راهبند می آفرینند و عملا سیاست های تک محصولی – نفتی - استعماری گذشته را پی می گیرند.

4

·        اخوان المسلمین ها و سلفی های ایرانی که به این سرزمین به چشم "ملک استیجاری" می نگرند، با پیگیری اقتصاد انگلی –وارداتی - بازاری در سه دهه ی گذشته، کشورمان را عملا به سوی ورشکستگی و وابستگی بیشتر و حتی به پرتگاه قحطی و جنگ داخلی - منطقه ای نزدیک کرده اند.

5

·        بدین نکته باید توجه داشت که بن بست های اقتصادی و بحران های ژرف کنونی، علیرغم ادعاهای گوناگون "سردار سازندگی" و "دولتمدار اصلاحات" و "پینوشه ی ریشدار"، بیش و پیش از همه، برآیندی هستند از اقتصاد تک ـ محصولی - نفتی چیره بر ایران و دیگر کشورهای نفت خیز، با نسخه برداری آشکار و ناآشکار از سیاست های بانک جهانی و صندوق بین المللی پول و سازمان تجارت جهانی.

ادامه دارد