تراژدی «مهره سرخ» از سیاوش کسرایی (9)

پیشکش به مهری

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

·        در انتهای دشت

·        بحر سپیده دم

·        موجی ز نور بر افق تیره می کشد

·        نجوا کنان

·        حکیم می اندیشد:

·        «بر دفتری چنان

·        جنگیده ام بسی

·        نه به شمشیر

·        با قلم

·        هر واژه ای براده ی جان بود

·        جان سوده ام به کار

·        گفتم، هر آنچه بود، با خرد روز سازگار

·        بدرود تلخ من!

·        با تهمتن به چاه

·        پایان یکه خواهی و پیروز پروری

·        بدرود با هزاره افسانه وار بود.

·        پایان ناگزیر

·        سرآغاز

·        بر دفتر گشوده ی این روزگار بود.»

·        با اندکی درنگ،

·        رو می کند حکیم به سهراب

·        سر می دهد صدا:

·        «اینک دمی ز پنجره صبحدم ببین

·        بر بحر

·        آنچه را که روان است

·        آن جاودان سفینه که سرگردان

·        با بار مهره های امانت

·        بگشاده بادبان

·        بر روی آب های جهان است

·        گر نیک، اگر که بد

·        گر دلشکن، اگر که دل آرا ست،

·        گهواره شما، پیشینه شما

·        غمنامه و سرود و ستمنامه شما

·        زرنامه خرد، عطش داد، عطر عشق

·        شهنامه شما و نسبنامه شما ست!

·        خوش سیر می کند

·        بر شهرهای دیده و دل های بی شمار

·        باشد که عاقبت

·        در ساحل سلامت

·        صاحبدلان بر او بگشایند بندری

·        تا بار خود فرو نهد، آنجا کند قرار!»

·        سهراب

·        در چشم و لب تراوش شادی

·        در چنگ می فشارد بازوبند

·        آرام می نشیند، می لغزد، می خسبد

·        بر پهنه کتاب

·        چون سایه ای سبک

·        قویی، به روی آب

·        اما حکیم

·        ـ اشک، نگین کرده در نگاه ـ

·        آهسته

·        آنچنان که یکی طفل خفته را

·        بردارد از زمین و در آغوش بفشرد،

·        بندد دو بال دفتر از هم گشوده را

·        افشان ز چشم، شبنم سرخی به برگ ها

·        در چشم نیمروز

·        بر دشت می رود

·        اسبی خمیده گردن

·        لخت، بی لگام.

·        چون مهره ای نشسته به بازوی آسمان

·        خورشید سرخ فام

پایان