دایرة المعارف جامعه شناسی مارکسیستی ـ لنینیستی (۴۸۰)

 

پروفسور دکتر 

ولفگانگ ایشهورن

اریش هان
مانفرد پوشمن
روبرت شولتس
هورست تاوبرت

و

دهها تن دیگر
(۱۹۶۹)

برگردان
شین میم شین  

 

انگیزش

(موتیواسیون)

ادامه

۳۷

·    ناآگاهانه، یعنی آنچه که وقوف بدان در بین نیست، بنا بر توضیحات فوق الذکر، به مثابه عنصر مکانیسم های محرکه ای آگاهانه، شاخص (مشخص کننده ی) انسان است.

·    ناآگاهانه، به مثابه عنصر رفتار اندیشنده ـ آماجگزار مبتنی بر دانش تجربی اجتماعی  و مبتنی بر شناخت است.

۳۸

·    محرکه ها با انگیزه ها (موتیوها) یکسان نیستند.

۳۹

·    انگیزه ها نخست در رابطه شان با اراده به محرکه ی عمل تبدیل می شوند.

·    اراده ای که انسان ها را به تحقق عملی اهداف تعیین شده در انگیزه فعال می سازد.

۴۰

·    اکت (کنش) تشکیل اراده به مبارزه سخت و مملو از تضاد میان انگیزه های مختلف در انسان ها، از طریق تصمیمگیری به نفع قوی ترین انگیزه خاتمه می بخشد.

۴۱

·    در حالیکه انگیزه ها آماج و سمت و سوی عمل را تعیین می کنند، یعنی دلیل حرکتی را نمودار می سازند، اراده است که نخست کردوکار واقعی را پدید می آورد و دلیل محرکه عمل است.

۴۲

·    میان محتوا و قوت انگیزه ها و اراده رابطه متقابل تنگاتنگی وجود دارد.

۴۳

·    اراده ضمنا نه فقط وابسته به آماجگزاری (انگیزه)، بلکه وابسته به پیش بینی تخمینی است.

۴۴

·    میان مفاهیم زیر رابطه خاصی وجود دارد:

·    میان انگیزه، منافع، احتیاج و احساس.

۴۵

·    قلمداد کردن حوایج انسان ها به عنوان انگیزه و یا به عنوان محرکه عمل، بی دلیل است.

۴۶

·    احتیاجات انسان بیانگر وقوف درست و یا غلط او به نقصان کالاهای مادی و یا  فکری معینی اند.

·    احتیاجات بیانگر احساس و یا شناخت ضرورت (جبری) اند تا انسان در مطابقت با احتیاج مورد نظر، عمل کند. 

۴۷

·    احتیاجات عبارتند از درخواست از آن خود کردن (تصاحب) سوبژکتیو این کالاها.

۴۸

·    احتیاجات بدین طریق خود را به مثابه بنیان مهمی برای انگیزش نمودار می سازند.

۴۹

·    احتیاجات زمانی به انگیزه توسعه می یابند (تبدیل می شوند) که با اهداف ارضای شان در رابطه قرار می گیرند.

۵۰

·    احتیاجات و غرایز در حیوانات به طرز بیواسطه ای به مثابه محرکه واکنش های شان عمل می کنند.

·    اما عمل غیر پاسیو (غیر منفعل) خاص انسانی، همیشه فقط با آماجگزاری آگاهانه امکان پذیر می گردد.

۵۱

·    نه احتیاجات ارگانیکی آدمیان قوای محرکه رفتار آنان هستند و نه احتیاجات اجتماعا (جامعتا) توسعه یافته آنها.

۵۲

·    تنها کردوکار روحی (شعورین) سمت بخش و ارادی مبتنی بر سنجش احتیاجات مشخص و امکانات ارضای آنها به محرکه تبدیل می شود.

ادامه دارد.