۱۳۹۸ مهر ۲۹, دوشنبه

سیری در اشعار فریدون توللی (۸)

 
 فریدون توللی 

ویرایش و تحلیل
از
ربابه نون
 
۱
آن 
بت 
که
 به 
ما 
آیه تعظیم 
همی خواند

از 
بتکده کندیم 
و 
فکندیم 
و
شکستیم

خاموشی ما 
زاده بی بال وپری 
نیست

ما 
نیز
اگر 
پای دهد 
صاحب دستیم
 
۱
خاموشی ما 
زاده بی بال وپری 
نیست
 
توللی
پس
از
کندن بت از بتکده و افکندن و شکستنش
اعلام
وجود
می کند.
 
او
در
حقیقت
در
مقابل بت آیه تعظیم خوان و بت پرستان 
خود و یاران خود 
(ما)
را
قرار می دهد
و
دلیل خاموشی خود و یاران خود
را
در
بی بال و پری
نمی داند.
 
این به معنی وجود آلترناتیو
بر
بت و بت پرستی
(خلیل ملکی و دار و دسته اش)
است.
 
۲
ما 
نیز
اگر 
پای دهد 
صاحب دستیم 
 
این مصراع شعر توللی
از
عظمت فکری و فلسفی و هنری او
پرده برمی دارد:
 
توللی
دیالک تیک اوبژکتیو و سوبژکتیو
را
به
شکل دیالک تیک پا و دست بسط می دهد:
اگر
شرایط عینی
فراهم باشند،
ما
هم
سوبژکتیم.
 
در
این مصراع شعر
مفهوم صاحب دست بودن
به
معنی اهل عمل بودن
آمده است.
 
اگر 
مفهوم خاموشی
از
مصراع قبلی
را
به
خاطر آوریم
به
دیالک تیک حرف و عمل
تئوری و پراتیک
می رسیم.
 
 
هوشنگ ابتهاج 
(سایه)
همین دیالک تیک توللی
را
به
شکل دیالک تیک دست و زبان بسط داده است:

یا رب
چقدر 
فاصله دست و زبان
است؟

ادامه دارد.
 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر