هماندیشی با سوما کاویانی (1)

چه دوران وحشتناکی است، دورانی که در آن

 احمق ها بر کورها حکمرانی می کنند!  

شکسپیر

سرچشمه:

صفحه فیسبوک

سوما کاویانی

گاف سنگزاد

میم

احمق ها نمی توانند بر کوران حکمرانی کنند.

کوران کورند، ولی خر نیستند.

سوما

واقعا

این جمله درست نیست باید می بود:

چه دوران وحشتناکی است، دورانی که در آن  شیادان مکار حکومت می کنند

بر گروهی نادان که چشم خود را بسته اند.

·        حکومت ربط تعیین کننده ای به کور و بینا و ابله و و دانا ندارد.

·        اگرچه همیشه گشتاوری از نادانی و نابینائی در بین است.

1

·        حکومت اما با حاکمیت در رابطه دیالک تیکی است:

·        دیالک تیک حکومت (قدرت سیاسی) و حاکمیت

·        دیالک تیک هیئت حاکمه و طبقه حاکمه

2

·        دیالک تیک حکومت و حاکمیت بسط و تعمیمی از دیالک تیک زیربنای اقتصادی و روبنای ایدئولوژیکی است.

3

·        زیربنای اقتصادی همان ساختار جامعه است.

·        ساختار هر جامعه بشری اعم از برده داری، فئودالی، سرمایه داری و سوسیالیستی است.

4

·        زیربنای اقتصادی جامعه همان مناسبات تولیدی است:

·        انسان ها به قول انگلس، «تنها از طریق شیوه معینی از همکاری و مبادله متقابل کردوکار خود تولید می کنند.

·        انسان ها برای تولید، مناسبات و روابطی را با یکدیگر برقرار می سازند و تنها در این روابط  و مناسبات اجتماعی است که تأثیرگذاری بر طبیعت، عملی می شود، یعنی تولید انجام می یابد.»

5

·        مناسبات تولیدی در هر نظام اجتماعی، کل واحدی را تشکیل می دهد که خصلت و حرکت آن، بوسیله بخش های بنیادی و روابط ساختاری ماهوی میان این بخش ها تعیین می شود.

·        مناسبات تولیدی شامل عوامل زیرین می شود:

الف

·        روابط انسان ها در روند تولید و قبل از همه، مناسبات مالکیت.

 ب

·        مناسبات مبادله ی کردوکارها.

ت

·        همکاری.

پ

·        تقسیم کار.

ث

·        جایگاه و روابط میان گروه های اجتماعی و طبقات مختلف در تولید.

 ج

·        مناسبات توزیع.

6

·        مناسبات مالکیت در تمامت مناسبات تولیدی نقش تعیین کننده و اصلی را به عهده دارد.

الف

·        مناسبات مالکیت نشان می دهد که وسایل تولید از آن کیست.

ب

·        مناسبات مالکیت نحوه و نوع وحدت مولدین با وسایل تولید را، یعنی نوع مناسبات تولیدی را تعیین می کند.

ت

·        مناسبات مالکیت مسلط، تعیین کننده خصلت کلی فرماسیون اجتماعی مربوطه است.

پ

·        هر تغییر بنیادی در مناسبات اجتماعی مستلزم تغییر بنیادی در مناسبات مالکیت بر وسایل تولید است.

ث

·        مناسبات تولیدی ـ بمثابه مناسبات بنیادی هر جامعه ـ همزمان فرم حرکت اجتماعی نیروهای مولده را تشکیل می دهد و در جامعه طبقاتی خصلت طبقاتی دارد.

7

چه دوران وحشتناکی است، دورانی که در آن

 احمق ها بر کورها حکمرانی می کنند!

·        بغرنجی دیالک تیک حکومت و حاکمیت (دیالک تیک هیئت حاکمه و طبقه حاکمه)  اما همیشه این است که هیئت حاکمه مرئی است، ولی طبقه حاکمه نامرئی است.

·        سلاطین و خوانین و رؤسای جمهور و وزرا و ارتش و پلیس و ژاندارمری و زندان و بازجو و زندانبان و مفتش و غیره را می توان هر لحظه دید، ولی طبقه حاکمه را فقط ببرکت تسلط بر خرد اندیشنده (فلسفه مارکسیستی ـ لنینیستی) می توان کشف کرد و شناخت.

·        طبقه حاکمه چیزی از جنس اجنه است.

·        همه جا هست و ضمنا هیچ جا نیست.

·        حکمران اصلی هم همین خدا واره بی نام و بی نشان و لامکان همه جا حی و حاضر است.

   

8

·        یکی از دلایل بقای دیرمان حاکمیت و یا طبقه حاکمه هم در همین استتار است.

·        به همین دلیل وقتی کارد به استخوان توده می رسد و تضاد درونی، برونی می شود، خطر آن همیشه هست که هیئت حاکمه عوض شود و طبقه حاکمه نه تنها حفظ، بلکه حتی تقویت و تحکیم شود.

·        دیدن طبقه حاکمه و تعویض آن با بدیل بهتر کار هر کسی نیست.

·        ضرورت صرفنظرناپذیر آموزش مارکسیسم ـ لنینیسم هم به همین دلیل است.

9

چه دوران وحشتناکی است، دورانی که در آن

 احمق ها بر کورها حکمرانی می کنند!

·        شکستن همه کاسه ها و کوزه ها از سوی هر ننه مرده ای بر سر توده ها هم به همین دلیل است.

·        چون هر ننه مرده ای توده عاصی را می بیند که هیئت حاکمه را برمی اندازد، ولی طبقه حاکمه را نمی بیند که توده را به طرق و ترفندهای آشکار و پنهان، به قبول بدیل مطلوب خویش وامی دارد.

·        چون کسی ایدئولوژی طبقه حاکمه را که شب و روز بر رگ ضمیر توده تزریق می شود، نمی بیند.

10

چه دوران وحشتناکی است، دورانی که در آن

 احمق ها بر کورها حکمرانی می کنند!

·        شعور (میزان دانش، طرز تفکر، ایدئولوژی) هیئت حاکمه هم بسته به کم و کیف طبقه حاکمه است که هیئت حاکمه نماینده سیاسی آن است.

·        ایدئولوژی توده ها حتی نه ایدئولوژی خود آنها، بلکه ایدئولوژی طبقه حاکمه است:

·        به قول معروف:

·        «ایدئولوژی حاکم در هر جامعه، ایدئولوژی طبقه حاکمه در آن جامعه است.»

·        به همین دلیل باید مارکسیسم ـ لنینیسم در فرم زنده و شاداب آن به میان توده برده شود تا با ایدئولوژی حقیقی خویش آشنا شوند و به دنبال نخود سیاه ها و مهره های متنوع طبقه حاکمه نیفتند.

پایان