خود آموز خود اندیشی (۹۸۸)

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شور

حکایت اول

بخش اول

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۸۰ ـ ۸۳)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!

 

۱

نه نیروی صبرم، نه جای ستیز

نه امکان بودن، نه پای گریز

معنی تحت اللفظی:

نه توان صبر دارم و نه دلیلی بر رزم.

نه امکان ماندن دارم و نه پای فرار.

 

سعدی

در این بیت شعر،

برای تشریح وضع و حال گدا زاده دیالک تیک حرکت و سکون را به شکل دیالک تیک گریز و (۱)  و دیالک تیک ستیز و (۲)  بسط و تعمیم می دهد.

 

سعدی در این بیت شعر، برای تشریح وضع و حال گدازاده دیالک تیک حرکت و سکون را به شکل دیالک تیک گریز و قرار و دیالک تیک ستیز و صبر بسط و تعمیم می دهد.

 

گدا زاده عاشق

 کلافه و سردرگم و سرگردان است.

 

در غیاب خرد،

 از انسان چیزی نازلتر از حیوان باقی می ماند.

حیوان به ساز و برگ غریزی کاملی مجهز است،

 که در طول تکامل میلیون ها ساله اش توسعه داده است.

انسان به برکت کار، خردمند گشته است و بسیاری از غرایز حیوانی خود را تعطیل کرده و راکد گذاشته است.

از این رو ست که گدا زاده های خردستیز بی خرد

 ذلیلتر از حیوانات اند.

 

ادامه دارد.