۱۴۰۲ تیر ۲۴, شنبه

درنگی در نامه فروغ فرخزاد به احمدرضا احمدی (۳)



درنگی 
از 
مسعود بهبودی

۱
برای تو که هوش و ذوق فراوانی داری 
و 
همچنین معصومیت و پاکیزگی فراوان، 
و 
همچنین ذهنی پاک و تأثرپذیر، 
یک دوره زندگی مستقل و دور از جریان‌های مصنوعی و کم عمق،
 بهترین زمینه و پشتوانۀ تکامل می‌تواند باشد.
 
فروغ
در اولین جمله نامه اش به مثابه رهبری مجرب و مترقی و خردمند و فیلسوف
به
احمدرضا احمدی
رهنمود می دهد.

هشدار سرشته به اخطار فروغ،
مبنی بر مرزبندی با روشنفکریت خرده بورژوایی  ـ بورژوایی واپسین  
احتمالا
پس از پیروزی مناسبات سرمایه داری (در اثر انقلاب سفید) بوده است.

ایرادی که بر طرز تفکر فروغ در  سرتاسر این نامه وارد است،
فراموش کردن نقش خاستگاه و پایگاه طبقاتی روشنفکران (مثلا شعرا) ست.

فروغ 
سمتگیری های هنری 
را
بدون پایه طبقاتی شان 
در نظر می گیرد.
 
فروغ
   ماتریالسم تاریخی
را
دقیق و عمیق
درک نکرده است.
 
برقراری رابطه زناشویی با ابراهیم گلستان بورژوا نیز دال بر این است.

رهنمود فروغ به احمدرضا احمدی جوان
(یک دوره زندگی مستقل و دور از جریان‌های مصنوعی و کم عمق،
 بهترین زمینه و پشتوانۀ تکامل می‌تواند باشد.)
 دال بر عدم درک دلایل طبقاتی و فرماسیونی ـ اقتصادی «جریان‌های مصنوعی و کم عمق»
 کذایی
از سویی
و
خاستگاه و پایگاه طبقاتی خود احمد رضا احمدی
از 
سوی دیگر
 است.

دادن صفات «مصنوعی» و «کم عمق» به سمتگیری های هنری
نشانه ناتوانی نظری (تئوریکی) فروغ  از تجزیه و تحلیل هنر خرده بورژوایی ـ بورژوایی واپسین 
 است.
 
فروغ
تحول فرماسیونی جامعه را پس از پیروزی انقلاب سفید نمی بیند.
 
فروغ
 فقط شعر و شعرا را می بیند و شعور را نمی بیند.
شعوری که در نتیجه تغییر وجود (وجود جامعتی) تشکیل یافته و می یابد.

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر