فرهنگ مفاهیم سیاسی (ت) تضاد اصلی نظام سرمایه داری (کاپیتالیسم) (۲) (بخش آخر)

 

هیئت تحریریه کلکتیو

برگردان 

شین میم شین

  

۹

·    تضاد اصلی نظام سرمایه داری (کاپیتالیسم) با ورود جامعه سرمایه داری به مرحله سرمایه داری انحصاری، شدت می یابد.

 

۱۰

·    با گذار جامعه سرمایه داری از مرحله سرمایه داری انحصاری به سرمایه داری انحصاری ـ دولتی، جامعتی گشتن تولید به عالی ترین مرحله  در کاپیتالیسم می رسد، اما تصاحب نتایج تولید توسط اقلیت سرمایه داران مالی طفیلی صورت می گیرد.

 

(یعنی

جامعتی گشتن تولید با مالکیت کاپیتالیستی (امپریالیستی) ـ خصوصی در تضاد آشکار قرار می گیرد.

مترجم)

 

۱۱

·    تضاد اصلی نظام سرمایه داری (کاپیتالیسم) به تضاد میان توده های خلق و اولیگارشی مالی گسترش و وسعت می یابد.

 

۱۲

·    جامعتی گشتن تولید اکنون به مرحله ای می رسد که در آن  تدارک مادی توسعه بی واسطه سوسیالیسم صورت می گیرد.

 

۱۳

·    تضاد اصلی نظام سرمایه داری (کاپیتالیسم)، نفی دیالک تیکی مناسبات تولیدی کاپیتالیستی را اکیدا الزامی می سازد تا با جاکعتی کردن مالکیت بر وسایل تولید، تضاد اصلی نظام سرمایه داری (کاپیتالیسم) حل شود و انطباق (مطابقت) میان خصلت جامعتی تولید و تصاحب نتایج تولید در فرم های جامعتی و سوسیالیستی پدید آید.

 

۱۴

·    تضاد اصلی نظام سرمایه داری (کاپیتالیسم) از این رو، علت اوبژکتیو (عینی) تعیین کننده برای نفی جامعه کاپیالیستی مبتنی بر استثمار است.

 

پایان