۱۴۰۲ تیر ۲۴, شنبه

خود آموز خود اندیشی (۶۸۹)

 Bild

شین میم شین

باب دوم

در احسان

حکایت سیزدهم

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۶۶)

بخش سوم

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!
 

سعدی باید افراد زیر را به نام بنامد:

 

مقدمه گلستان

دگر خواست، کافزون کند تخت و تاج

بیفزود بر مرد دهقان، خراج

 

طمع کرد در مال بازارگان

بلا ریخت، بر جان بیچارگان.

 

معنی تحت اللفظی:

یکی از شاهزادگان

برای تکثیر ثروت خود ، خراج دهقاان را افزونتر کرد.

اموال تجار را غارت کرد و بر درماندگان ستم کرد.

 

مقدمه گلستان

درم به جور ستانان زر به زینت ده

بنای خانه کنانند و بام قصر اندای

 

به عافیت، خبر آمد که مرد ظالم مرد

به سیم سوختگان، زرنگار کرده سرای

 

بخور مجلسش، از ناله های دودآمیز

عقیق زیورش، از دیده های خون پالای

 

سعدی

باید بگوید

که

«درم به جور ستانان زر به زینت ده»

 کیانند؟

«بنای خانه کنان و بام قصر اندای»،

 «به سیم سوختگان، زرنگار کرده سرای»

به کدام طبقات اجتماعی تعلق دارند؟

 

سعدی

 باید بگوید

که

 در مصراع «بخور مجلسش، از ناله های دودآمیز»

 سخن از کیست؟

و

در مصراع «عقیق زیورش، از دیده های خون پالای»،

 سخن از چه کسی است؟

 

سعدی

باید بگوید که به مثابه «خداوند رأی»

 برای توده مولد تحت استثمار و ستم چه نسخه رهائی بخشی جز تئوری رضا و تسلیم و تحمل در انبان گردآلود خود دارد؟

 

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر